Δρακόπουλος Δημήτρης
Drakópoulos Dimítris
Ο Δημήτρης Δρακόπουλος γεννήθηκε στη Ζαχάρω Ολυμπίας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπηρέτησε στη Μέση Εκπαίδευση επί σειρά ετών. Συμμετείχε σε ομάδες συγγραφής διδακτικών βιβλίων και σε επιτροπές σύνταξης Προγραμμάτων Σπουδών του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Έχει δημοσιεύσει βιβλία, μελέτες και άρθρα ποικίλου περιεχομένου.
Το δοκίμιο
Δρακόπουλος Δημήτρης
Επικαιρότητα (1990)
Το δοκίμιο είναι σήμερα ίσως το πιο διαδεδομένο είδος έντεχνου λόγου. Εντούτοις ελάχιστες είναι στη χώρα μας οι σχετικές αυτοτελείς μελέτες. Γι΄αυτό και το βιβλίο τούτο έχει τους εξής συγκεκριμένους στόχους: πρώτα να ενημερώσει τον αναγνώστη για την ιστορία του δοκιμίου, κατόπιν να προβάλει και να σχολιάσει τα γνωρίσματα που οριοθετούν την αυτονομία του, και τέλος, να προτείνει στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς έναν τρόπο πρακτικό και σαφή για την προσέγγιση των δοκιμίων κατά την καθημερινή διδακτική πράξη.
Λεξικό ελληνικής αρχαιογνωσίας
Συλλογικό έργο
Επικαιρότητα (1992)
Το "Λεξικό ελληνικής αρχαιογνωσίας" είναι ένα πρωτότυπο, εύχρηστο και κατατοπιστικό έργο για ευρύτατη χρήση. Συντάχθηκε με πολλή φροντίδα, για να φανεί χρήσιμο πρώτα στους συναδέλφους καθηγητές των γυμνασίων και των λυκείων, απευθύνεται όμως επίσης και στους φοιτητές των φιλοσοφικών σχολών, στους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και σε κάθε εραστή του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Το περιεχόμενό του περιορίζεται, όπως φαίνεται και από τον υπότιτλο, στις ιδέες, τα πράγματα και τους θεσμούς. Δεν περιλαμβάνει δηλαδή πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα, όπως μάχες, συνθήκες κ. ά. Ε...
Αλκμάν, Στησίχορος, Αλκαίος, Σαπφώ
Συλλογικό έργο
Επικαιρότητα (1995)
Η αρχαία ελληνική Λυρική ποίηση συνδέεται με τη μεγάλη ανάπτυξη της Ελλάδας από τον 7ο έως τον 5ο π.Χ. αιώνα. Είναι ποίηση προσωπική και επώνυμη που τραγουδιέται με τη συνοδεία λύρας και αποδίδει τα βιώματα, τα συναισθήματα, τα πάθη και τους φιλοσοφικούς στοχασμούς των δημιουργών της. Είναι όμως και μια ποίηση που στρέφεται κατά των τυρανικών καθεστώτων και υμνεί την ελευθερία. Ο πολίτης θέλει πλέον να εκφράζεται ελεύθερα και ο ποιητής γίνεται ο σύμβουλος ή ο επικριτής των πολιτικών, ο εκφραστής των λαϊκών πόθων, ο υμνητής των θεών, ο καλλιτέχνης που θα αποδώσει με το στίχο...
Ίβυκος, Ανακρέων, Σιμωνίδης
Επικαιρότητα (1995)
Θουκυδίδη Περικλέους Επιτάφιος
Δρακόπουλος Δημήτρης
Επικαιρότητα (1997)
Ο "Περικλέους Επιτάφιος", ο αθάνατος ύμνος της αθηναϊκής δημοκρατίας που μας διέσωσε ο Θουκυδίδης, εκφράζει τέλεια την παιδευτική αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος στη διαμόρφωση του ολοκλήρωμένου πολίτη. Στο έργο διακρίνουμε την αρμονική σύνθεση του επιβλητικού λόγου, του ρυθμού και της ιδέας, την απόδοση της αλήθειας μέσα από έναν έπαινο. Την προβολή του δημοκρατικού πάθους του Περικλή μέσα από την προσωπική έκφραση του συγγραφέα. Επομένως, ο Επιτάφιος είναι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της καλλιτεχνικής φύσης του μεγάλου ιστορικού και της διανοητικής του ικανότητας.
