Κατωπόδης Θωμάς Π.
Ο Τιμόθεος Μασούρας του Γεωργίου εισήλθε στη Σ.Ν.Δ. στις 19.09.1966 και αποφοίτησε ως μάχιμος Σημαιοφόρος στις 30.06.1970. Αποστρατεύθηκε στις 26.03.2004 ως Αντιναύαρχος ε.α. με παράλληλη απονομή του τίτλου του Επίτιμου Αρχηγού Στόλου. Φοίτησε στη Σχολή Υποβρυχίων,τη Ναυτική Σχολή Πολέμου και τη Νατοϊκή Σχολή Ηλεκτρονικού Πολέμου στο Ομπεραμεργκάου της Γερμανίας. Μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο του Monterey στις ΗΠΑ και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα (Master of Science). Ελαβε Πτυχίο Εξειδίκευσης Κυβερνήτη Υποβρυχίων και Πτυχίο Συνεννόησης και Διεύθυνσης Συστημάτων Τηλεπικοινωνιών. Υπηρέτησε σε πλοία επιφανείας και υποβρύχια και σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις. Διετέλεσε Κυβερνήτης της τορπιλακάτου "Λαίλαψ" των υποβρυχίων "Τρίτων" και "Ωκεανός" και του αντιτορπιλικού "Θεμιστοκλής". Τέλος ως ανώτατος Αξιωματικός υπηρέτησε ως Διοικητής Υποβρυχίων, Διοικητής του Ναυστάθμου Σαλαμίνας, Διευθυντής Ασκήσεων και Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης του ΓΕΕΘΑ,καθώς και Αρχιεπιστολέας του Αρχηγού Στόλου και Αρχηγός Στόλου.
Τα ελληνικά υποβρύχια
Μασούρας Τιμόθεος Γ.
Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος (2010)
Η παρούσα έκδοση αποτελεί μια λεπτομερή καταγραφή της ιστορίας των ελληνικών υποβρυχίων από την πρώτη τους ένταξη στο Πολεμικό Ναυτικό μέχρι σήμερα. Για την έκδοση χρησιμοποιήθηκε πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό από τα αρχεία του Ναυτικού Μουσείου και άλλων δημοσίων φορέων.
Τα ελληνικά υποβρύχια
Μασούρας Τιμόθεος Γ.
Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος (2010)
Η παρούσα έκδοση αποτελεί μια λεπτομερή καταγραφή της ιστορίας των ελληνικών υποβρυχίων από την πρώτη τους ένταξη στο Πολεμικό Ναυτικό μέχρι σήμερα. Για την έκδοση χρησιμοποιήθηκε πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό από τα αρχεία του Ναυτικού Μουσείου και άλλων δημοσίων φορέων.
Μελετήματα για τη Λευκάδα και τους Λευκαδίτες
Σβορώνος Νίκος Γ.
Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών (2011)
Όσα έχω εκθέσει αποτελούν, νομίζω, το γενικό περίγραμμα των ενασχολήσεων του Ν. Σβορώνου με τη Λευκάδα και τους Λευκαδίτες: ωστόσο οι περισσότεροι για τους οποίους κλήθηκε να μιλήσει υπερβαίνουν την τοπικότητα: απολύτως ο Σπ. Ζαμπέλιος, μερικότερα ο Α. Βαλαωρίτης και ο Α. Σικελιανός, στους οποίους η γενέτειρα υπάρχει ως υπερβατικός λόγος. Ο Σβορώνος τους θεωρεί μέσα από το πρίσμα της υπερτοπικότητας ως φορείς ιδεολογιών, πέραν από το σπερματικό αυτόχθονα λόγο. Ξεφεύγει από τη συνάφεια αυτή ένα βιωματικού χαρακτήρα κείμενο, εκείνο που αναφέρεται στην ανάγνωση στις ώρες της κ...