Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Θα αναφερθούμε λοιπόν σε ζωντανές και λαμπρές πατρίδες και θα προσπαθήσουμε να εμφανίσουμε όσο γλαφυρότερα γίνεται την εικόνα, που παρουσιάζουν σήμερα. Θα τις δούμε βέβαια με κριτική διάθεση αλλά χωρίς συναισθηματική φόρτιση. Θα δούμε επίσης τις αισιόδοξες προοπτικές, που ανοίγονται σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε για τη συντήρηση των μνημείων μας και της ταυτότητάς τους. Κι αυτό γιατί ως φαίνεται υπάρχει αλλαγή σελίδας στην τουρκική νοοτροπία. Ό, τι αφελώς επεχείρησε ο τουρκικός εθνικισμός μέχρι χθες, μόνο προβλήματα δημιούργησε στην Τουρκία και στους προσανατολισ...

Είμαι η θεά της ομορφιάς και του έρωτα: η Αφροδίτη! Καμιά γυναίκα, ούτε θνητή ούτε θεά, δεν μπόρεσε ποτέ να με ξεπεράσει σε ομορφιά. Η Ήρα και η Αθηνά πίστεψαν κάποτε ότι ήταν πιο όμορφες, όμως ο Πάρης, που ορίστηκε κριτής στον διαγωνισμό, δεν τους έκανε το χατίρι κι αποφάσισε να δώσει σ’ εμένα το χρυσό μήλο με την επιγραφή "Τη καλλίστη", που πάει να πει 'Στην πιο όμορφη"... Με τη σειρά "Μυθολογικά Παραμύθια" επιχειρείται μια καινούρια "ανάγνωση" των αρχαίων ελληνικών μύθων. Που δεν είναι παλιές χιλιοειπωμένες ιστορίες ξεχασμένων θεών, αλλά συναρπαστικά παραμύθια δράσης,...

Ο χωρικός Τρυγαίος ελευθερώνει την Ειρήνη, που την είχε κλείσει σε σπήλαιο ο Πόλεμος. Η σύγκρουση των ειρηνόφιλων με τους φιλοπόλεμους. Ο χορός εκπροσω¬πεί τον λαό που, μετά τον θάνατο του Κλέωνα, θέλει την ειρήνη.

Ο Θεός φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τον Παράδεισο. Ένας ολόκληρος κόσμος που κινείται ασταμάτητα σ' ένα δραματικό ναπολιτάνικο παλκοσένικο του περασμένου αιώνα. Οι πρωταγωνιστές πολλοί: άνθρωποι, άγγελοι, δαίμονες, φαντάσματα... Mυθιστορηματική αναπαράσταση μιας άγνωστης πραγματικότητας του Ελληνισμού της Διασποράς από τη συγγραφέα των βιβλίων "Οι κόρες του νερού" και "Lacryma Christi - Το δάκρυ του Χριστού", το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας, με ηρωίδα την Αμαλία Κορωναίου, η οποία ξεκινάει ένα ταξίδι στη Νάπολη της Ιταλίας σε αναζήτηση της μητέρας της για να κατ...

Η γηραιά βασίλισσα της Τροίας Εκάβη βρίσκεται αιχμάλωτη στη Θράκη. Παρακολουθεί τον θάνατο των παιδιών της Πολυξένης και Πολύδωρου. Σχεδιάζει την εκδίκησή της στην οποία συμπράττει ο χορός των Τρωάδων γυναικών.

Ο Φιν ζει κοντά στη θάλασσα και η θάλασσα ζει κοντά του. Κάθε φορά που κοιτάζει απ’ το παράθυρό του θυμάται τις ιστορίες που του έλεγε ο παππούς του για το σημείο όπου ο ωκεανός συναντά τον ουρανό. Εκεί όπου αιωρούνται φάλαινες και μέδουσες, εκεί όπου επιπλέουν πουλιά και κάστρα. Ο παππούς του δεν είναι πια εδώ, όμως ο Φιν ξέρει τον τέλειο τρόπο για να τον τιμήσει. Έτσι, φτιάχνει ένα δικό του καράβι και ανοίγει πανιά για να βρει αυτό το μαγικό μέρος! Και όταν φτάσει, ίσως βρει κάτι που δεν ήξερε ότι έψαχνε... Ένα πανέμορφο βιβλίο από τους δημιουργούς του Ελαφοκάραβ...

[...] Πρόκειται άραγε για ιστορικό μυθιστόρημα, με θέμα τη σύγκρουση των Βενετών και Ελλήνων στο Αιγαίο; Ή μήπως για ένα "μυθιστόρημα με θέση", το οποίο υπερασπίζεται την Ελληνορθόδοξη Ανατολή κατά της Ρωμαιοκαθολικής Δύσης; Πρόκειται ουσιαστικά για μια οξυδερκή και διεισδυτική μελέτη του ερωτικού πάθους, της σαρκικής επιθυμίας, του πόθου. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί τον Βενετό Μάρκο Σανούτο, όχι επειδή δυστυχεί με τον πρώτο και θέλει να ευτυχήσει με τον δεύτερο, αλλά γιατί είναι αιχμάλωτη μια ακανανίκητης, κυριολεκτικά θανάσιμης ερωτι...

[...] Πρόκειται άραγε για ιστορικό μυθιστόρημα, με θέμα τη σύγκρουση των Βενετών και Ελλήνων στο Αιγαίο; Ή μήπως για ένα "μυθιστόρημα με θέση", το οποίο υπερασπίζεται την Ελληνορθόδοξη Ανατολή κατά της Ρωμαιοκαθολικής Δύσης; Πρόκειται ουσιαστικά για μια οξυδερκή και διεισδυτική μελέτη του ερωτικού πάθους, της σαρκικής επιθυμίας, του πόθου. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί τον Βενετό Μάρκο Σανούτο, όχι επειδή δυστυχεί με τον πρώτο και θέλει να ευτυχήσει με τον δεύτερο, αλλά γιατί είναι αιχμάλωτη μια ακανανίκητης, κυριολεκτικά θανάσιμης ερωτι...

Ήταν ένα γελαστό απόγεμα - ή τουλάχιστον έτσι έμοιαζε εκείνη την ώρα, γύρω στις πέντε, που η Νεφέλη και ο Αλέξης όρμησαν μέσα στο μικρό μπαρ της ανατολικής πτέρυγας του αεροδρομίου. Όρμησαν - είναι η σωστή λέξη. Εδώ και είκοσι λεπτά σεριάνιζαν στο αεροδρόμιο χωρίς ν' αποφασίζουν πού θ' αράξουν. Εκείνη με τα κόκκινα μακριά μαλλιά της, ξέπλεκα στους ώμους, και τα άσπρα γάντια της - παράξενο θέαμα μέσα στο αυγουστιάτικο απομεσήμερο. Εκείνος με ένα τζην κι ένα πουκάμισο. "Νιόπαντροι;" είχε ρωτήσει η συνοδός στις Αναχωρήσεις Εξωτερικού βλέποντας τα κόκκινα τριαντάφυλλα στην αγκα...

Ένα μεγάλο μυθιστόρημα για μια μικρή πόλη... Όταν ο Μπάρι Φεργουέδερ πεθαίνει ξαφνικά στα σαράντα του, η μικρή αγγλική πόλη Πάγκκφορντ συγκλονίζεται. Το Πάγκφορντ είναι ένα ειδυλλιακό μέρος, χαρακτηριστικό αγγλικό τοπίο, με μια πλακόστρωτη κεντρική πλατεία και ένα αρχαίο αβαείο, αλλά πίσω από την ηρεμία και ομορφιά του κρύβεται μια εμπόλεμη πόλη. Οι πλούσιοι είναι σε πόλεμο με τους φτωχούς, οι έφηβοι με τους γονείς τους, οι γυναίκες με τους άντρες τους, οι δάσκαλοι με τους μαθητές τους... Το Πάγκφορντ δεν είναι καθόλου αυτό που φαίνεται. Η άδεια θέση του Μπάρι στ...

Τα " Έντεκα Λεπτά" αφηγούνται την ιστορία της Μαρίας, μιας νεαρής Βραζιλιάνας από την επαρχία, που οι πρώτες αθώες, φευγαλέες επαφές της με τον έρωτα της ραγίζουν την καρδιά. Σε τρυφερή ηλικία, είναι πλέον πεπεισμένη ότι δε θα βρει ποτέ την αληθινή αγάπη. Αντίθετα, είναι βέβαιη πως η αγάπη είναι κάτι τρομερό, που σε κάνει να υποφέρεις. Μια τυχαία συνάντηση με κάποιον στο Ρίο την οδηγεί στη Γενεύη να ονειρεύεται τη δόξα και τα πλούτη, καταλήγει όμως να γίνει πόρνη. Η πεποίθησή της ότι αγάπη σημαίνει απελπισία και σπαραγμός θα τεθεί σε αμφισβήτηση, όταν γνωρίσει ένα γοητευ...

Η "Εντολή" της Διδώς Σωτηρίου είναι ένα βιβλίο πολιτικής λογοτεχνίας με καυτά βιώματα. Ζωντανεύει μυθιστορηματικά τις περιπέτειες της μεταπελευθερωτικής Ελλάδας (1944-1952), που δεν έπαψε να 'χει τη μοίρα του Σίσυφου. Με πλαίσιο το χρονικό της σύλληψης, της δίκης και της εκτέλεσης του Κωστή, ενός παλικαριού που δεν αργούμε να μάθουμε πως είναι ο Νίκος Μπελογιάννης, παρακολουθούμε με σφιγμένη ανάσα να γκρεμίζονται στο χάος οι προσδοκίες, τα όνειρα και οι θυσίες του ελληνικού λαού για να στεριώσει το δρόμο του ο ιμπεριαλισμός στην Ανατολική Μεσόγειο. Εφιαλτικές πλεκτάνες ξένω...

"Ονομάζομαι 'Εκτορας Μενελάου, επάγγελμα λογιστής... τουλάχιστον μέχρι τότε που γνώρισα εκείνη. Γιατί μετά μπήκα στη δίνη της μοίρας που έσερνε μαζί της και χάθηκα στους πολύπλοκους λαβύρινθους που μου επιφύλασσε το πεπρωμένο πλάι της. 'Οταν βρισκόμουν κοντά της, ηρεμούσα. Κι όταν την έχανα, προσπαθούσα να την αναπλάσω με τη φαντασία μου, για να ηρεμήσω. 'Ετσι την είχα πάντα μαζί μου. "'Οπως ίσως καταλάβατε, η Εύα δεν ήταν μια συνηθισμένη γυναίκα. Εμφανίστηκε στη ζωή μου συμπτωματικά, στο "πεζό" λεωφορείο της αστικής γραμμής. Και την ερωτεύτηκα τρελά. Χωρίς όρια. Τόσο πολύ...

Οι είκοσι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι που παρουσιάζονται στη σειρά "Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" της εφημερίδας "Τα Νέα" διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Πράγματι, η επιλογή είναι ακριβής και αυστηρή, πράγμα σπάνιο για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Επιπλέον, από την άποψη της πληροφόρησης ενός φιλότεχνου, αλλά δίχως εξειδικευμένες γνώσεις, κοινού η σειρά καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, από τη γενιά του ΄30 ως την πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς και ορισμένους καλλιτέχνες της διασποράς, οι οποίοι εντάσσονται...

...Πλοία απ' το βοριά, που δεν αφήσατε ούτε την ηχώ απ' το πέρασμά σας, φωτιές που κάψατε δίχως στάχτη, κι εσύ, σπίτι μου, ζεστασιά μου, εσύ που μου έδινες καινούρια πίστη στη ζωή, πόδια μου, κολόνες που σήκωναν το σύμπαν, τώρα, εσύ, χέρια από φως, μάτια δίχως την εικόνα μου, γιατί, γιατί έτσι να φύγεις, με τόσο πόνο, με τόση αγωνία, με τέτοια κούραση, σταματημένο ρολόι του ουρανού, να που όλο ψηλώνω, χωρίς να το θέλω, όπως κατεβαίνεις εσύ, χωρίς να το θέλεις, δεν υπάρχει πια καμιά ελπίδα να σε ξαναβρώ, το ξέρω πως δεν υπάρχει και δεν θέλω να φύγω, θέλω να μείνω τουλάχιστο...