Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η ζωή είναι αγρίως απίθανη" είναι μια συνταρακτική κατάδυση στα άδυτα του κόσμου της Μαργαρίτας Καραπάνου, μέσα από τα προσωπικά της ημερολόγια. Τα κείμενά της ξεκινάνε το 1959, όταν σε ηλικία 13 ετών ακολουθεί τη μητέρα της, τη συγγραφέα Μαργαρίτα Λυμπεράκη, στο Παρίσι, και τελειώνουν το 1979, όταν έχει ήδη εκδοθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ το πρώτο της βιβλίο, "Η Κασσάνδρα και ο λύκος", και τα ξένα έντυπα ("Monde", "Figaro", "New York Times"), αλλά και διάσημοι συγγραφείς σαν τον Τζον Άπνταϊκ τη συγκρίνουν με τον Προυστ, τον Κοζίνσκι, τον Κάρολ, τον Μπέκετ και τον Κάφκα....

Τσουνάμι καταστρέφει τις πόλεις της βόρειας Ευρώπης, φονικές μέδουσες ερημώνουν τις παραλίες της Αυστραλίας, μολυσμένα καβούρια -φορείς μιας ανίατης αρρώστιας- κατακλύζουν το υδροδοτικό σύστημα της Νέας Υόρκης αποδεκατίζοντας τον πληθυσμό, εκατομμύρια τερατώδη σκουλήκια αποσταθεροποιούν τον βυθό στις ακτές της Νορβηγίας, φάλαινες επιτίθενται σε πλοία και τα βυθίζουν. Η ανθρωπότητα δέχεται μια συντονισμένη και μαζική επίθεση. Η βασική διαχωριστική γραμμή μεταξύ ανθρώπων και ζώων έχει χαθεί: τα ζώα έχουν αποκτήσει ξαφνικά συνείδηση του εαυτού τους και στρέφονται εναντίον του...

"Δεν αμφισβητώ ότι οι πατέρες της Εκκλησίας δανείστηκαν κάποια ρητορικά σχήματα από τους αρχαίους συγγραφείς, απάντησε ο Βεζιρτζής. Υπήρξαν ωστόσο θανάσιμοι εχθροί της κλασικής παιδείας και του πολιτισμού των αρχαίων. [...] Ο διασυρμός του ελληνισμού από την Εκκλησία υπήρξε τόσο συστηματικός ώστε οι Έλληνες αναγκάστηκαν ν' αλλάξουν όνομα, να μετονομαστούν σε Ρωμαίους, Ρωμιούς ή Γραικούς. Σε ορισμένες τοιχογραφίες του Αγίου Όρους απεικονίζονται μαζί με τους αγίους και τους αγγέλους διάφοροι φιλόσοφοι, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτων, ο Σωκράτης, ο Πυθαγόρας. Όλοι φορούν στέμμα, έχου...

Η Λευκή, αθώο θύμα οικογενειακών γονιδίων, ζει χωρίς τη στοργή του πατέρα της, ώσπου ένα απόγευμα μαθαίνει τυχαία μια τρομερή αλήθεια. Συγκλονισμένη, εγκαταλείπει το μικρό χωριό και την ασφάλεια του σπιτιού της προσπαθώντας να ξεφύγει από τη μοίρα της. Το δωδεκάχρονο κορίτσι αποφασίζει να τελειώσει τη ζωή του στα νερά της θάλασσας. Σώζεται από ένα ζευγάρι τουριστών και η ζωή του πια αλλάζει ολοκληρωτικά. Χρόνια αργότερα, επιτυχημένη στη ζωή και με τη λαχτάρα της ευτυχίας στην καρδιά, ξαναβρίσκεται στην Ελλάδα. Οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας ξυπνούν έντονες κι απο...

[...] Το "Λεμονοδάσος" (1930), με το οποίο γίνεται η πρώτη εμφάνιση του Κοσμά Πολίτη στα γράμματα, είναι μια ιστορία γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, εν είδει ημερολογίου. Καλύπτει τον ίδιο χρόνο που καλύπτουν τα αναφερόμενα γεγονότα και αφηγείται τον νεανικό έρωτα ανάμεσα στον Παύλο, το κεντρικό πρόσωπο, ένα νέο με επιτυχημένη σταδιοδρομία, γεμάτο όρεξη για ζωή και πόθο να χαρεί τα νιάτα του, και τη Βίργκω, το νεαρό κορίτσι από τον Πόρο που εγκλιματίζεται σιγά σιγά και στην κυριολεξία "ετοιμάζεται" να ενσαρκώσει την πραγματικότητα του απόλυτου έρωτα που βιώνει στο πρόσωπό της ο...

[...] Πρόκειται άραγε για ιστορικό μυθιστόρημα, με θέμα τη σύγκρουση των Βενετών και Ελλήνων στο Αιγαίο; Ή μήπως για ένα "μυθιστόρημα με θέση", το οποίο υπερασπίζεται την Ελληνορθόδοξη Ανατολή κατά της Ρωμαιοκαθολικής Δύσης; Πρόκειται ουσιαστικά για μια οξυδερκή και διεισδυτική μελέτη του ερωτικού πάθους, της σαρκικής επιθυμίας, του πόθου. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί τον Βενετό Μάρκο Σανούτο, όχι επειδή δυστυχεί με τον πρώτο και θέλει να ευτυχήσει με τον δεύτερο, αλλά γιατί είναι αιχμάλωτη μια ακανανίκητης, κυριολεκτικά θανάσιμης ερωτι...

[...] Πρόκειται άραγε για ιστορικό μυθιστόρημα, με θέμα τη σύγκρουση των Βενετών και Ελλήνων στο Αιγαίο; Ή μήπως για ένα "μυθιστόρημα με θέση", το οποίο υπερασπίζεται την Ελληνορθόδοξη Ανατολή κατά της Ρωμαιοκαθολικής Δύσης; Πρόκειται ουσιαστικά για μια οξυδερκή και διεισδυτική μελέτη του ερωτικού πάθους, της σαρκικής επιθυμίας, του πόθου. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί τον Βενετό Μάρκο Σανούτο, όχι επειδή δυστυχεί με τον πρώτο και θέλει να ευτυχήσει με τον δεύτερο, αλλά γιατί είναι αιχμάλωτη μια ακανανίκητης, κυριολεκτικά θανάσιμης ερωτι...

[...] Τα έργα του Τσόκλη, ως σταθερά και επίμονα ερωτήματα σχετικά με τη ροή και τη ρευστότητα της φαινομενικής πραγματικότητας, της συνεχώς μεταβαλλόμενης και διφορούμενης, μετατρέπουν τη βαθύτερη ουσία της σε εικαστικές μορφές που ως γοητευτικές σφίγγες αναρτούν μπροστά στα μάτια μας του πίνακες-γρίφους που καλούμαστε να λύσουμε. Πράγματι, η τέχνη του, που δεν είναι καθόλου διακοσμητική, έχει μια εμβληματική βάση και είναι διαποτισμένη από αγωνία και μια πειραματική διάθεση που έχει τελικό σκοπό τη γνώση, οδηγώντας έτσι τον Τσόκλη σε συνεχώς καινούριες και ευμετάβλητες πλ...

Βασικός εκπρόσωπος της Γενιάς του '30 ο Γιάννης Μόραλης, διατρέχει με την τέχνη του, μέσα από μια συνεχώς εξελισσόμενη πορεία, περισσότερο από μισόν αιώνα. Η ζωγραφική του, διατηρώντας πάντα τον ανθρωποκεντρικό της χαρακτήρα, αναπτύσσεται με συνέπεια και συνοχή, προβάλλει την "κλασική" της ταυτότητα, προσεγγίζει το κρίσιμο θέμα της ελληνικότητας με ένα απόλυτα αναγνωρίσιμο και προσωπικό ύφος. Από τις πρώτες προσπάθειές του τη δεκαετία του 1930 έως τις μετά το 1970 γεωμετρικές του συνθέσεις, το γυναικείο σώμα, η σχέση άνδρα-γυναίκας, το δίπολο Έρωτας-Θάνατος, αποτελούν τη στ...

Μέσα στο χάος της σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής, και λέγοντας βέβαια χάος εννοώ την απουσία νοήματος, οδηγηθήκαμε στην αντικατάσταση της άποψης, της ολοκληρωμένης δηλαδή πρότασης, από τον πειραματισμό. 'Ετσι καταφέραμε, για μία ακόμη φορά, το ίδιο το μέσον, ο πειραματισμός, να γίνει το μήνυμα, δηλαδή η άποψη. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει, σε τελευταία ανάλυση, την απουσία μιας στάσης ζωής την οποία στάση ο Michel Foucault παρομοιάζει με το αρχαιοελλnνικό ήθος και ορίζει ως "μια εκούσια επιλογή που κάνουν ορισμένοι άνθρωποι", καθώς και έναν "τρόπο του σκέπτεσθαι και του...

Ο συγγραφέας Χρήστος Κίτσος έχει δημοσιεύσει πλήθος επιστημονικών βιβλίων σε θέματα Στατιστικής και Μαθηματικών (4 στα αγγλικά, 8 στα ελληνικά). Το βιβλίο αυτό αποτελεί το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας των τελευταίων τριών χρόνων (παράλληλα με άλλες ασχολίες του), ώστε να συγκεντρωθεί, ελεγχθεί, παρουσιασθεί το υλικό που συγκέντρωσε, με τρόπο γλαφυρό και προσιτό στον αναγνώστη. Η συγκέντρωση όλων των ελληνικών ονομάτων, μια αναφορά σε αυτά και μια δειγματολειπτική καταγραφή ονομάτων, φοιτητών του ΤΕΙ Αθήνας, όπου ο συγγραφέας είναι καθηγητής, αποτελεί το περιεχόμενο α...

[...] Το πέρασμα της Μαρίας Κάλλας από το χώρο της ιταλικής όπερας στάθηκε ικανό να αλλάξει τη Λυρική αντίληψη της εποχής της, ώστε σήμερα οι μελετητές της όπερας να μιλούν για "πριν" και για "μετά" την Κάλλας. Η παρουσία της έγινε πόλος έλξης για πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες του καιρού της (με επικεφαλής τον Λουκίνο Βισκόντι) που μόνο για χάρη της ήρθαν στο χώρο του Λυρικού Θεάτρου, δίνοντάς του μαζί της τεράστια ώθηση, ανοίγοντας καινούργιους ερμηνευτικούς δρόμους. (από την εισαγωγή του συγγραφέα)

Μια απροσδόκητη είδηση, απ' αυτές που πολύ σπάνια ταράζουν τη νηνεμία της ελληνικής επαρχίας και που, συνήθως, αποδεικνύονται ανάξιες του σάλου που έχουν προκαλέσει, σέρνεται στους ήσυχους κατά τα άλλα δρόμους της μικρής ετούτης πόλης τις δύο τελευταίες ώρες. [...]

Δύο μισές αλήθειες δεν κάνουν, λένε, μία ολόκληρη, δύο μισές ιστορίες συρράβονται, όμως, σε μία αληθινή. Δεν θα δίσταζα να προσθέσω ότι και τα λόγια μπορεί να είναι πάντοτε αληθινά, η αλήθεια τους όμως διαρκώς αμφισβητείται· όπως τα πρόσωπα. Έτσι, όταν συνάντησα τον Μοντεσάντο απογευματάκι, τυχαία, στο λεωφορείο, δυσκολεύτηκα να τον γνωρίσω μετά από τόσα χρόνια. Τότε είχε γένια και πλούσια μαλλιά... Τώρα έδειχνες μάλλον θαμπός, ελαφρά οξειδωμένος. Με αναγνώρισε εκείνος, ευτυχώς. Κατεβήκαμε δυο στάσεις παρακάτω, καθίσαμε σε μια καφετέρια κοντά στο πάρκο και πιάσαμε τα παλιά...

Περιέχονται τα μικρά πεζά: "Εγκεφαλικό σάουντρακ", "Η Γκρούσενκα της Μάρκου Ευγενικού", "Γένεση" και "Μαύρη Θάλασσα".

"Πώς γκρεμοτσακίστηκα τότε; Πώς γλίστρησα; Γιατί δεν πρόσεξα;" Η κακιά ώρα, ο γιος της, η κακιά στιγμή, η κόρη της. "Κουταμάρες· όλες οι ώρες είναι ίδιες· εμείς δεν είμαστε ίδιοι· αλλά τι περιμένεις, όταν περπατάς στον δρόμο και το μυαλό σου βρίσκεται και εδώ και εκεί και αλλού; Με τόση αφηρημάδα, γίνεται να μην πάθεις το κακό;" Αυτό πάντα πίστευε και αυτό πάντα φοβόταν, μέχρι που κάποτε το' παθε και η ίδια, όταν εκείνη τη γρουσούζικη μέρα έπεσε και τσακίστηκε· Πινδάρου κι Αναγνωστοπούλου. [...]

Η Ικαρία δεν είναι ένα από τα πολλά νησιά του Αιγαίου· είναι ένας τόπος μοναδικός, που τα θέλγητρά του δεν περιορίζονται μόνο στις ιαματικές πηγές, γνωστές ήδη από την αρχαιότητα. Αρκεί να ανηφορίσετε για λίγο τις κορδέλες του δρόμου πάνω από τον Άγιο Κήρυκο, και από εκεί ψηλά να ατενίσετε το τοπίο, για να γίνει αμέσως αντιληπτή η ιδιαιτερότητα του νησιού. Τότε θα δείτε μπροστά σας κάποιο γραφικό χωριουδάκι, πνιγμένο στο πράσινο. Οι στέγες των σπιτιών του, όλες με πλάκες, σαν τις πηλιορείτικες και ακόμα πιο όμορφες. Το βουνό κατάφυτο με μια άγρια βλάστηση, πρωτόγονη, και πέ...