Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια παράξενη συνύπαρξη πατέρα και κόρης σε ανύποπτο χρόνο. Μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες "ντυμένες" με τις συμβουλές και τις θυμοσοφίες του, αυτό το ονειροπόλο αγόρι, ο ανώνυμος άντρας, που στην πορεία της ζωής γίνεται η φωνή της ρωμιοσύνης, ζωντανεύει μια ιστορία με ιστορία. Κι αυτή η ιστορία παίρνει "φωνή" από το λόγο της κόρης του, της Άννας, που κάνει ποίημα την κλεισμένη ερμητικά ζωή του και την "ελευθερώνει" για πρώτη φορά, να πετάξει σαν αϊτός με φτερά στους ουρανούς που δε συννέφιασαν ποτέΙ Αντί σιωπής, του λέει όσα δεν του είπε ακόμα, όσα θα ήθελαν να του πουν ό...

Εκείνος ο αθώος παράδεισος έγινε μια ανάμνηση δύσκολη κι απαγορευμένη γιατί δεν ήταν τόπος - ο τόπος, τα ωραία λουλούδια, η πυκνή σκιά των δέντρων, ο καθαρός αέρας του βουνού είναι όμορφο να τ' αναπολείς αλλά τον καιρό που ζούσες σαν ένα με μια άλλη καρδιά δεν μπορείς να το φέρεις στο νου σου χωρίς μεγάλο πόνο, είναι θάνατος δεν είναι θάνατος, είναι πριν το θάνατο, όταν σου βγαίνει η ψυχή δεν μπορείς, μόνο όποιος ξέρει καταλαβαίνει πώς πονάει.

Οι Λέξεις, των σταυρόλεξων των υπαρξιακών που δαρβινικά επανεκδίδονται, των ποιητικών ακροβατισμών που εν τη παρόδω κωλοτούμπες γίνονται, των περικοκλάδων των λογοτεχνικών που στην αγρανάπαυση μαραίνονται, Στην ερμηνευτική των αθανασία επανέρχονται.

Σύντομα θα αναγγελθεί ο θρίαμβος του θανάτου μου. Επικαλούμαι μια τελευταία συμπόνια για να 'χει κέρδος ο θάνατος και ανόθευτη να μείνει η γαλήνη στην ουράνια διαδρομή να μην ηχούν καμπάνες ή ρολόγια.

ΑΝΤΙΦΕΓΓΙΣΜΑΤΑ Τα μάτια σου αντιφεγγίσματα στο λυκόφως του άναστρου ουρανού της ύπαρξής μου ακαθόριστη πορεία πλεύσης χάραξαν για το χαμένο δισκοπότηρο της ευτυχίας. Αναπάντεχα το κύμα ξέθαψε τον έρωτα και λαμπυρίζει σαν αστραφτερό πετράδι κάτω απ’ το φως ενός χλωμού φεγγαριού που διαγράφει το περίγραμμα της μορφής. Ποτάμι ορμητικό ο πόθος απέτρεψε την ανάδειξη κάθε μύχιας σκέψης απ’ τα βάθη της ερειπωμένης ψυχής που επιζητούσε την ηδονή σαν εξαγνισμό. Μάταια τα μαργαριταρένια δάκρυα τη στάχτη προσπάθησαν να ξεπλύνουν απ’ το άνυδρο τοπίο της απόγνωσης. Άμ...

Η συλλογή αποτελεί μια ποιητική ενατένιση της πιο πανάρχαιας μάχης του ανθρώπου - εκείνης ενάντια στο χρόνο. Ως το μοναδικό πλάσμα με τη συναίσθηση του μηδενός, δηλαδή ως το μόνο έμβιο ον που κουβαλά από τη γέννησή του την ωρολογιακή βόμβα τής συνείδησης του θανάτου, ο άνθρωπος καλείται -κατά το συγγραφέα- μέσα από αυτήν την τραγική διαπίστωση να δώσει στη ζωή του μια μοναδική σημασία. Να ζήσει καθένας από εμάς όλες του τις στιγμές με ένταση, με πάθος και με δημιουργία. Να βιώσει τα πιο αληθινά βαθειά συναισθήματα. Να ερωτευθεί. Να αγαπήσει. Να παλέψει για τις αξίες και τα...

Η ποιητική συλλογή «Αντερείσματα ελπίδας» αποτελείται από ογδόντα ποιήματα, τα οποία περιλαμβάνονται σε τέσσερις αυτοτελείς μεν, αλλά διαδραστικές ενότητες.

Πρόκειται για έναν διάλογο που οι δυο συγγραφείς δημιούργησαν από κοινού και αποτυπώνει τις ποιητικές τους ανταλλαγές. Το βιβλίο περιλαμβάνει συνολικά οκτώ διαλόγους, θεματικές ενότητες μιας κουβέντας που με όπλο την κρυπτική γλώσσα της ποίησης προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το παρόν.

Πήγα πολύ μακριά Εκεί που κανείς δε φτάνει μόνος Έχει μονάχα δίπλα του μερικά σημεία απ’ το παρελθόν ανθρώπους που σχημάτισαν μια ίδια πορεία προγόνους πολύ μακρινούς από την ανθρωπότητα Είναι οι σημαδούρες· όταν κολυμπώ δίχως να φέξει όταν κολυμπώ μες τη βροχή όπως πάντα κι αντικρίζω απέναντι τον κόσμο των ανθρώπων (Στη θάλασσα)