Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιδίνηση καταστάσεων και συναισθημάτων γύρω από τον άξονα της ποίησης, με σκοπό να εξωτερικευτεί η ποιητική διάσταση που κρύβεται και στις πιο απλές εκφάνσεις της ζωής.

ΑΝΩΝΥΜΟΙ [αν και] ΠΟΡΤΟΛΑΝΟΙ 1. Έργο παλιό ανώνυμου χαρτογράφου Είπε Άτλας της Μεσογείου που παριστά νησιά του Αιγαίου Πέρασε η εποχή όπου οι πορτολάνοι καθοδηγούσαν τώρα υποδεικνύουν τις παλιές πορείες τα παλιά τοπωνύμια. Οι τρεις ανώνυμοι Έλληνες χαρτογράφοι της Λούκκα, των Αθηνών και της Νέας Υόρκης ήξεραν και δεν ήξεραν γνώριζαν ή δεν γνώριζαν. [...] 5. "Θα μπορούσες Μπορούσες να ήσουν Ένας πορτολάνος άλλος που παραδέχεται που αποδέχεται που υποδέχεται Όμως τίποτε από αυτά Άδειο σακκί Άδειο κρεβάτι Άδειο φορείο νοσοκομεί...

Η συλλογή θέλει να δώσει στο σύνολο της κάτι. Αυτό το "κάτι" είναι η μετάβαση από την παρατήρηση του κόσμου και της φύσης σε μια υπαρξιακή αγωνία, η οποία οδηγεί στη λύτρωση μέσα από τη "συλλογικότητα".

Χωρίς ήχο πέφτει η βροχή Μάζεψαν τα τελευταία ρούχα τα τελευταία ποιήματα και με θηλιά κρεμάστηκαν στον ουρανό Το τέλος της ιστορίας Κι έμεινε μονάχα η Εκάβη να ψάχνει κάθε αιώνα από ένα της παιδί.

ΠΡΕΠΕΙ Τηρώ, Χρέος, το κατά δύναμιν τις εντολές σου τα δύσκολα Πρέπει σου. Υπάκουες δείχνουν οι σκέψεις αλλά όρκο δεν παίρνω μια και έχουν την άνεση να παραβαίνουν εν κρυπτώ. Αλλά τις πράξεις μου πώς να τις δαμάσω; Βγαίνουν έξω κόσμο συναντούν γείτονες πειρασμούς να μην κοντοσταθούν; Μα φταίνε κι οι εντολές σου ούτε πλήρεις ούτε ξεκάθαρες είναι. Για παράδειγμα: Πρέπει να είναι πιστή η αγάπη; Κι αν δεν είναι, εμείς τι πρέπει; με σταυρωμένα τα χέρια ν' αγαπάμε;

Ψηλά κοιτώ σαν άνθρωπος τους ήλιους να χορτάσω, να περπατήσω στη ζωή και ως τον θάνατο να φτάσω.