Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ Στρώματα που κοιμήθηκα άνοιξη μ' εκδικούνται χειμώνα. Ανθίζουν αγριόχορτα πάνω τους - κραυγές αναλφάβητες στη νοηματική. Έκδοση εξαντλημένη με ζήτηση σε έκπτωση. Απρόσμενη ικανοποίηση σωμάτων αδικαιολόγητα ερωτευμένων υγρές αφές ασωμάτων. Γιορτάζουν εραστές ανώνυμοι που τους παραχωρήσαμε την αιωνιότητα.

ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΣΤΟ ΗΡΕΜΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ Περπατάς στο ήρεμο νεκροταφείο των αναμνήσεων, εκεί που δεν ξυπνά τίποτε και ποτέ. Και επιμένεις να κάνεις βόλτες μπας και ο θόρυβος από το συνεχές πάνω- κάτω τις αναστήσει.

Το βιβλίο περιλαμβάνει 37 επιλεγμένα ποιήματα από το σύνολο του έργου του Ντέινα Τζόια. Τόσο στην πρωτότυπη μορφή όσο και στη μετάφρασή τους, τα 11 είναι γραμμένα σε ομοιοκατάληκτο στίχο.

Οι Ψυχές δε θυμούνται μα ποτέ δε ξεχνάνε Δύο σταγόνες που έσμιξαν στου Ονείρου τους κήπους Να ποτίσουν το Τώρα Όπου Αύριο να 'ναι Δύο σταγόνες που σμίξανε Δύο Ψυχές που Αγαπάνε

Και χάθηκα στηριγμένος από μια τρίχα, του μανιασμένου ανέμου, στα ξέμπλεκα γένια. Τον ακολούθησα σαστισμένος στο πάτημα της φυγής του καθώς τα πάντα ισοπέδωνε. Και εξαφανίστηκα μέσα σε αυτόν τον χαλασμό. Και δεν με έψαξα. Γιατί μπορεί να μην έζησα πραγματικά ποτέ.

ΒΑΒΕΛ δεν αφού σχεδόν το έδειξε από πριν το μακριά μετάνιωσε ποτέ η χάρη απεναντίας έθελξε μην εγώ όταν μετά παρέστησε και ριζικά δεν όταν ματαιώθηκε

Σαν πρόλογος Θύμηση τώρα μακρινή... Το σούρουπο να λιποθυμάει μοσκοβολώντας γιασεμί, το βρόχινο τραγούδι, εσύ και το τρένο που περνούσε στις 10 το βράδυ ακριβώς. Έτσι στη μνήμη σε κρατώ κι’ εσύ θα μ’ έβρεις στη βροχή, στο σούρουπο και στον παλιό σταθμό, μ’ ένα τσαμπάκι στο χέρι γιασεμί. Άλλο λουλούδι δεν αφήνω στο βάζο να μυρίζει.