Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το εργαλείο, ο Θεός και η εξουσία είναι τα πρωταρχικά μετατρεπτικά και ερωτικά ενδιάμεσα, διαμέσου των οποίων η τυφλή γονιμότητα μετατρέπεται σε έρωτα και βία, η κίνηση και οι δυνάμεις σε σκεψή και πράξη, ενώ πάλι ο έρωτας και η βία μετατρέπονται σε σώμα και ενορμήσεις, σε εγώ και γνώση, την ίδια στιγμή που η σκέψη και η πράξη μετατρέπονται σε κοινωνικές σχέσεις, θεσμούς και κοινωνία. Επισημαίνουμε ότι η βία είναι η άλλη όψη του έρωτα.[...]

Το εργαλείο, ο Θεός και η εξουσία είναι τα πρωταρχικά μετατρεπτικά και ερωτικά ενδιάμεσα, διαμέσου των οποίων η τυφλή γονιμότητα μετατρέπεται σε έρωτα και βία, η κίνηση και οι δυνάμεις σε σκεψή και πράξη, ενώ πάλι ο έρωτας και η βία μετατρέπονται σε σώμα και ενορμήσεις, σε εγώ και γνώση, την ίδια στιγμή που η σκέψη και η πράξη μετατρέπονται σε κοινωνικές σχέσεις, θεσμούς και κοινωνία. Επισημαίνουμε ότι η βία είναι η άλλη όψη του έρωτα. Εξουσία είναι οι σχέσεις ιδιοποίησης αλλά και δημιουργίας από τον άνθρωπο των ενορμήσεων, της βούλησης και των πράξεων των δικών του και...

Ένα κλασικό στο θέμα του βιβλίο, το οποίο γράφτηκε πριν από είκοσι χρόνια αλλά σήμερα παραμένει εξίσου επίκαιρο. "Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια μελέτη για τη θρησκεία. Αντίθετα, αναφέρεται στις επιπτώσεις της σύγχρονης φυσικής σε θέματα που άλλοτε ήταν αποκλειστικό προνόμιο της θρησκείας. [...] Δεν είναι επίσης επιστημονικό σύγγραμμα. Είναι ένα βιβλίο για την επιστήμη και τις γενικότερες συνέπειές της. Αναπόφευκτα θα χρειαστεί να εξηγήσουμε ορισμένες επιστημονικές λεπτομέρειες, όμως η ανάπτυξή τους δεν θα είναι ούτε συστηματική ούτε πλήρης. Ο αναγνώστης δεν πρέπει να ανησ...

Ακολουθώντας τη διδασκαλία του Τεγιάρ ντε Σαρντέν, ο Jacques Arnould προσπαθεί με το έργο του να συμφιλιώσει τη θρησκεία με την επιστήμη, ενώ αντιτίθεται στα σκοταδιστικά ρεύματα των δημιουργιστών και των οπαδών του Νοήμονος Σχεδιασμού, που αντιμάχονται τη θεωρία της εξέλιξης. Μπορούμε να συμβιβάσουμε τη θρησκευτική πίστη με την επιστημονική λογική; Η Βίβλος είναι ένα εγχειρίδιο φυσικής ιστορίας; Ο Δαρβίνος ξεκίνησε μια σταυροφορία εναντίον του Θεού; Όλα αυτά τα παμπάλαια ερωτήματα και οι θυελλώδεις αντιπαραθέσεις επανέρχονται σήμερα στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Ιδια...

[...] Μέσα από αυτό το συμπόσιο και με τις εισηγήσεις αυτού του τόμου, γίνεται προσπάθεια να επανασυνδεθεί η θεολογία με την τέχνη και να προβληθεί η Ορθόδοξη θεολογία του κάλλους, αυτό που μέσα από παρόμοιες αλλά όχι κατανάγκην ταυτόσημες και ταυτοούσιες διαδικασίες η Δύση ονομάζει "αισθητική θεολογία". Η αρχή, παρότι το ήμισυ του παντός, δεν είναι τέλος, γι' αυτό και παραμένει πάντα ατελής-ελλιπής. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Όταν η θρησκεία επιβάλλεται στο κράτος, τότε έχουμε θεοκρατία, όπως σήμερα συμβαίνει στα ισλαμιστικά καθεστώτα και όχι μόνον. Η δημοκρατία καταλύεται κάθε φορά που σε μία χώρα δρουν δυο παράλληλες εξουσίες, η θρησκευτική με την πολιτική αρχή. Η θεοκρατία είναι εχθρός της δημοκρατίας και αποτελεί την σοβαρότερη απειλή της διεθνώς. Στην θεοκρατία δικαιώνεται η ισχύς της θρησκείας χωρίς όμως να βιώνεται η αλήθεια του Θεού. Στην δημοκρατία ισχύει το δίκαιο του ανθρώπου και πραγματώνεται η αλήθεια της ελευθερίας του (ανθρώπινα δικαιώματα). Η διαφορά θεοκρατίας - δημοκρατίας είν...

Λένε, ότι τώρα τελευταία παρατηρείται μια "επιστροφή στην θρησκεία". Ίσως και να έχουν δίκιο, αν με την λέξη "θρησκεία" εννοούν μια κάποια... θρησκευτικότητα- ένα "καζάνι" πού χωράει τα... πάντα: από τις χαρτορίχτρες και τους αστρολόγους, μέχρι τις πιο φιλελεύθερες "εκδόσεις" κάποιου "Χριστιανισμού", που δεν πιστεύει ούτε... στον Χριστό, σαν σωτήρα τον κόσμου!... Η ενασχόληση των σημερινών ανθρώπων με όλα αυτά τα "θρησκευτικά" φαινόμενα δεν είναι θεωρητική. Δεν ξεκινάει από μία δίψα για γνώσεις! Ξεκινάει από μια δίψα για εμπειρίες! Ο καθένας - σε όποια θρησκευτική ομάδα κ...

[...] Κεντρική πρόταση και συνέπεια του βιβλίου είναι να εγκεντριστεί καθ' ένας μας στην ενορία του. Πρόκειται για το μεγάλο κενό που υπάρχει ανάμεσα στο άτομο και το όραμα της παγκοσμιότητας. Για ένα κενό που από το βιβλίο αυτό κατανοείται ως ο χώρος της όντως ποιοτικής εξέλιξής μας. [...]

Ο παρών τόμος, προϊόν διετούς σεμιναριακού κύκλου (1999-2001) της Εταιρείας Θρησκειολογικών Ερευνών, είναι αφιερωμένος στους τρόπους με τους οποίους οι ανθρώπινες κοινότητες, οι πολιτισμοί και οι θρησκείες αντιμετώπισαν πρακτικά το θάνατο και στους μύθους που κατασκεύασαν για τη μεταθανάτια μοίρα της ψυχής. Οι συγγραφείς - θρησκειολόγοι, θεολόγοι, ανθρωπολόγοι, ιστορικοί και ειδικοί ερευνητές - ξετυλίγουν το κουβάρι μιας δαιδαλώδους αναζήτησης που ξεκινάει από τις φυλετικές κοινωνίες της Ωκεανίας και της Αφρικής, περνάει από τις αρχαίες αυτοκρατορίες του Μεξικού, της Αιγύπτ...

Το "Ημερολόγιο σοφίας", έργο των τελευταίων χρόνων της ζωής του Τολστόι, είναι το βιβλίο που ο ίδιος θεωρούσε ως τη σημαντικότερη συνεισφορά του στην ανθρωπότητα. Διαβάστηκε πολύ στην προεπαναστατική Ρωσία, απαγορεύτηκε και ξεχάστηκε την εποχή του κομμουνισμού, για ν' ανακαλυφθεί, ευτυχώς, ξανά πριν από μερικά χρόνια. Είναι ένας καθημερινός οδηγός που φωτίζει το μονοπάτι μιας ουσιαστικής ζωής μ' ένα φως που δεν σβήνει ποτέ. Το "Ημερολόγιο Σοφίας" αδίκως λογοκρίθηκε για έναν αιώνα, κι αξίζει αναμφισβήτητα μια θέση ανάμεσα στα λίγα βιβλία στην ιστορία μας που δε θα σταματήσου...

Η "Χριστιανοσύνη ή άλλως Ευρώπη" είναι ένα πολιτικό δοκίμιο του Νοβάλις γραμμένο στα 1799 υπό την άμεση επίδραση των "Λόγων" του Σλαϊερμάχερ για τη θρησκεία. Εκ πρώτης όψεως εμφανίζεται ως ένας ύμνος στη μεσαιωνική χριστιανοσύνη και έχει από πολλούς θεωρηθεί δείγμα μιας αντιδραστικής τάσης, που χαρακτηρίζει όχι μόνο τον Νοβάλις αλλά και τον γερμανικό ρομαντισμό γενικότερα. Ωστόσο το επιχείρημα του Νοβάλις δεν στρέφεται ενάντια στην αλλαγή και την εξέλιξη: "προϊούσες, διαρκώς διευρυνόμενες εξελικτικές διεργασίες αποτελούν το υλικό της ιστορίας", πιστεύει ο ευαίσθητος ποιητής...