Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν (1892-1940) έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους σημαντικότερους και πολυσχιδέστερους στοχαστές του εικοστού αιώνα. Το έργο του αποδείχθηκε πρωτοπόρο ως προς κομβικά πεδία της σύγχρονης φιλοσοφικής, επιστημονικής και κοινωνικής σκέψης, όπως η ιστοριογραφία, η φιλοσοφία της γλώσσας, η λογοτεχνική θεωρία, η μεταφρασεολογία, οι πολιτισμικές σπουδές, η αστική γεωγραφία, η μαζική κουλτούρα και επικοινωνία, οι τεχνολογίες του οπτικού πολιτισμού. Συνδεδεμένος με τη Σχολή της Φρανκφούρτης, ο Μπένγιαμιν διαμόρφωσε εντούτοις μια ιδιότυπη εννοιολογική εξάρτυση και μεθοδολογία για να προσεγγίσει μύθους και εικόνες που προσιδιάζουν στη νεωτερικότητα ως ιστορική εποχή και πολιτισμική συνθήκη. Εστιάζοντας το βλέμμα του τόσο στις καθημερινές εκφάνσεις του υλικού αστικού πολιτισμού όσο και σε ιδέες, έργα και γεγονότα του δεκάτου ενάτου αιώνα, σχεδίασε μια ιστορία και συνάμα θεωρία της νεωτερικότητας, που αποτελεί σημείο αναφοράς για τη μεταγενέστερη σκέψη.
Σε συντονισμό με την κλιμακούμενη διεθνή απήχηση του Μπένγιαμιν, η παρούσα έκδοση συγκεντρώνει πρωτότυπες συμβολές από έλληνες και ξένους ειδικούς, οι οποίες αντανακλούν τη διεπιστημονική ευρύτητα και επίδραση του έργου του. Εξετάζονται καίρια ζητήματα, όπως η εμπειρία και η μνήμη, η αύρα, η αλληγορία, η φιλοσοφία της ιστορίας, το έργο τέχνης, η μετάφραση και η κριτική, η φωτογραφία και ο κινηματογράφος, η μόδα, η μητρόπολη και ο πλάνητας, καθώς και νεότερα καλλιτεχνικά ρεύματα (ρομαντισμός, μπαρόκ, σουρεαλισμός) ή κορυφαίοι συγγραφείς (Γκαίτε, Μπωντλαίρ, Προυστ, Κάφκα. Μπρεχτ), που απασχόλησαν τον γερμανό στοχαστή. Ο τόμος αναδεικνύει την πολιτική σημασία και την επικαιρότητα της σκέψης του Μπένγιαμιν για την κριτική κατανόηση του θραυσματικού, φαντασμαγορικού και εμπορευματοποιημένου κόσμου της νεωτερικότητας, που μας περιβάλλει ακόμη.