ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙΣ ΕΚΤΟΣ

Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να χαρτογραφήσει κριτικά τις ανταγωνιστικές αφηγήσεις περί εργασίας και επισφάλειας στον λόγο των νέων εργαζομένων στην Ελλάδα της «κρίσης». Με ποιους τρόπους κατανοούν και περιγράφουν τις συνθήκες επισφαλούς εργασίας; Πώς αντιλαμβάνονται την αμειβόμενη εργασία και από ποιους συμβολικούς πόρους αντλούν για να μιλήσουν για τις εργασιακές ταυτότητές τους; Υπάρχουν εναλλακτικά εργασιακά φαντασιακά; Απέναντι στα ερωτήματα αυτά, οι συγγραφείς δίνουν τον λόγο στους εργαζόμενους και αναλύουν τις αφηγήσεις τους, χρησιμοποιώντας εργαλεία της κριτικής λογοψυχολογίας. Την ίδια στιγμή, υπερβαίνοντας τα όρια της κοινωνικής ψυχολογίας, επιχειρούν να αναδείξουν τις νοηματοδοτήσεις της εργασίας που νομιμοποιούν το status quo και να εντοπίσουν εκείνες που αμφισβητούν το κυρίαρχο εργασιακό ήθος. Η ανάλυσή τους φωτίζει τις σκιές της σύγχρονης μεταδημοκρατικής συνθήκης, εμβαθύνοντας στις διαδικασίες συγκρότησης του «νεοφιλελεύθερου υποκειμένου», μέσα από ένα χειραφετητικό κριτικό πρίσμα.