ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΝΕΡΑΙΔΟΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ

Αμέσως ένα κοπάδι πανέμορφες πυγολαμπίδες, ανέβασαν μέχρι το παράθυρό του ένα κουκλίστικο φορεματάκι που ήταν φτιαγμένο από ροδοπέταλα, φύλλα γιασεμιού, και ήταν ραμμένο με φεγγαραχτίδες....Με το μαντήλι στην τσέπη ο μικρός απομακρύνθηκε από τη γιαγιά χωρίς να το καταλάβει. Όμως, η προηγούμενη μαγεία συνεχιζόταν: ’κουγε ακόμα και το σύρσιμο των σκουληκιών κάτω απ` τη γη, το χαμηλό τρίξιμο από τις ρίζε που βάθαιναν. Έφτασε στο ποτάμι το νερό τραγουδούσε, μιλούσε, του έλεγε: «`Ελα, έλα εδώ κοντά μου, έλα, έλα να σου πω, πώς κυλάει το νερό το ξέρεις πού φτάνει, πώς τρέχει από εδώ; Πώς γίνεται θαλασσινό;»