Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΡΗΣ

Γεννήθηκε ημέρα πανηγυριού στη Λαμία και του έδωσαν το παρατσούκλι «Παζαριώτης». Αστικής καταγωγής. Αρνητής της οικογενειακής περιουσίας και ιδιοκτησίας. Γεωπόνος, δίπλα στους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Μαζί, να καλλιεργήσουν τη γη για την επιβίωση. Κομμάτι και ταυτόχρονα πρωτοπόρος της πολιτικής γενιάς του. Επαναστάτης. Στην εργατική Πρωτομαγιά του 1924 με την ομάδα του απελευθερώνει όσους συνελάμβανε η χωροφυλακή κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων της Αθήνας. Καλπάκι, 1926. Αντιφωνάζει, βρίζει και δεν υποκύπτει στον εκφοβισμό των βασανιστών. Έγνοια του το ηθικό των συγκρατουμένων του. Πίστη στο Κόμμα και περιφρούρησή του. Αναλαμβάνει να το ξεκαθαρίσει από τους ανθρώπους της Ασφάλειας. Υπηρέτης του Λαού και Αρχικαπετάνιος του. Συναγωνιστής της Αντίστασης και φρουρός της Ελεύθερης Ελλάδας. Στη συντροφιά του ανταμώνουν ο «Καραϊσκάκης» με τον «Περικλή», ο «Υψηλάντης» με τον «Ερμή», ο «Καβαλάρης» και ο «Δημητρός». Ο «Πελοπίδας» με τον «Κουρσάρο», το άλογο του. Ο θάνατος; Δίπλα στην τραγικότητα και στην απώλεια, άπιαστος. Άταφος. Και από τότε ο λαός και η νεολαία τον αναζητούν στους δρόμους του Αγώνα. Από την πένα του αδερφού και συντρόφου του, ο Άρης, ο Θανάσης, ξαναμπαίνει στη ζωή μας.