Για τα κοινωνικά κινήματα και το κράτος. Συζητήσεις και αντιπαραθέσεις. Μακρά και ακατάληκτη συνομιλία με τον Γιάννη Καλιόρη.

Τὸ βιβλίο αὐτὸ εἶναι τὸ ἀποτύπωμα δημοσίων συζητήσεων τοῦ συγγραφέα μὲ φίλους συνομιλητές. Ἡ δεύτερη καὶ ἡ τρίτη εἶναι σχετικὰ πρόσφατες (λίγο πρὶν καὶ λίγο μετὰ τὶς τελευταῖες ἐκλογὲς τοῦ 2015, πρὶν ὡστόσο ἀπὸ τὴν ταπεινωτικὴ συνθηκολόγηση τοῦ Ἰουλίου)· ἡ πρώτη ἔγινε τὴ χρονιὰ τοῦ 1989-90, ἱστορικὴ στιγμὴ τῆς κατάρρευσης τοῦ Ἀνατολικοῦ Μπλόκ. Εἶναι ὅλες σημαδεμένες ἀπὸ τὴν πολιτικὴ ἐπικαιρότητα, θέτουν ὡστόσο ζητήματα ποὺ ἔχουν πολὺ πιὸ μακροϊστορικὴ σημασία. Κεντρικό τους μέλημα εἶναι ἡ ἐπεξεργασία μιᾶς στρατηγικῆς γιὰ τὰ ριζοσπαστικὰ ἀντικαπιταλιστικὰ κινήματα, καὶ τὸ ἀκανθῶδες ζήτημα τῶν σχέσεών τους μὲ τὸ κράτος. Στὴ βάση αὐτή, τεκμηριώνουν μιὰ μετατόπιση τῆς ὀπτικῆς τοῦ συγγραφέα σὲ βάθος εἰκοσιπενταετίας, συνέπεια τοῦ ἐξαναγκασμοῦ σὲ ἀμυντικὴ θέση ἀπέναντι στὴν κεφαλαιοκρατικὴ ἀντεπίθεση – τὶς μεθοδεύσεις τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ καπιταλισμοῦ τῶν ἡμερῶν μας. Ἀπὸ τὴ μία πλευρά, δηλαδή, δοκιμάζουν τὶς ἀντοχὲς τῆς «κλασικῆς» ἀναρχικῆς ρητορικῆς περὶ κράτους, ἀπὸ τὴν ἄλλη προσημειώνουν ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ θεωρεῖται ἀπαράγραπτο στὴν ἄρθρωση καὶ τὴ στοχοθεσία τῶν ἀσυνθηκολόγητων κοινωνικῶν κινημάτων.