Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

Δυστυχῶς, ἡ ἀδικία πού ὑπέστη ὁ βορειοηπειρωτικός ἑλληνισμός ἀπό τίς τότε Μεγάλες Δυνάμεις μετά τούς Βαλκανικούς Πολέμους ἔχει συνέ-πειες πού διαρκοῦν ἕως καί σήμερα. Οἱ Βορειοηπειρῶτες εἶναι ἀπό τούς ἐλάχιστους πολίτες τῆς Εὐρώπης, τῶν ὁποίων ἀκόμη καί τά στοιχειώδη ἀνθρώπινα δικαιώματα (γλώσσης, ἐκπαιδεύσεως, θρησκευτικῆς λατρείας, ἰδιοκτησίας κ.ἄ.) καταπατοῦνται ἀπό τό ἐπίσημο κράτος ἐντός τοῦ ὁποίου διαβιοῦν. Μετά τήν κατάρρευση τῶν καθεστώτων ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, ἡ Ἀλβανία διῆλθε ἀπό μία μεταβατική περίοδο προσαρμογῆς καί σήμερα εἶναι πλέον μέλος πολλῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν, ὅπως τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης (ἀπό τό 1995), τό ΝΑΤΟ (ἀπό τό 2009) κ.ἄ. καί μέ τήν ἀμέριστη συνδρομή τῆς Ἑλλάδος, ἐνῶ εἶναι ὑποψήφιο μέλος πρός ἔνταξη στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση. Μολαταῦτα, τά Τίρανα ἐπικαλοῦνται διάφορες δικαιολογίες (πρακτική ἀδυναμία, οἰκονομική δυσπραγία κ.ἄ.) γιά νά μήν ἐκπληρώσουν τίς συμβατικές ὑποχρεώσεις τους πρός τούς Βορειοηπειρῶτες, ἀπό τά πρῶτα ἔτη τῆς συστάσεως τοῦ ἀλβανικοῦ κράτους. Συχνά, ἡ Ἀθήνα δέν μερίμνησε ὅσο ἔπρεπε γιά τήν προστασία τῶν Βορειοηπειρωτῶν. Ἐν τούτοις, αὐτοί διατρανώνουν συνεχῶς τήν πίστη τους στήν μητέρα-Ἑλλάδα καί διακηρύσσουν τήν ἑλληνικότητά τους. Αὐτό πιστοποιεῖται ἀπό δεκάδες ἔγγραφα, τά ὁποῖα ἔχουν συνταχθεῖ, ἀλλά καί ἀπό συνεχεῖς δηλώσεις τῶν ἐκπροσώπων τους. Ἕως σήμερα, ὅλα αὐτά ἦταν διάσπαρτα σέ διάφορα ἔντυπα, βιβλία, ἄρθρα ἤ ἀκόμη καί ἀρχεῖα, δίχως νά ἔχει ἐπιχειρηθεῖ ἡ συγκέντρωσή τους σέ ἕνα εὐσύνοπτο, χρηστικό καί ἑνιαῖο κείμενο. Τό κενό αὐτό ἔρχεται νά καλύψει τό παρόν βιβλίο, τό ὁποῖο ἐμπεριέχει μία ἱστορική ἀναδρομή τοῦ ζητήματος. Αὐτή ἐμπλουτίζεται ἀπό πολλές πρωτογενεῖς πηγές (οἱ ὁποῖες παρατίθενται δίχως νά ἀλλοιωθεῖ ἡ ὀρθογραφία ἤ ἡ σύνταξή τους) προκειμένου νά καταδειχθεῖ ἡ ἀξιοπιστία τῶν γραφομένων. Στό πλαίσιο αὐτό, ἀναγνώστηκαν δεκάδες βιβλία καί ἄρθρα, τά ὁποῖα παρατίθενται λεπτομερῶς, προκειμένου ὁ ἀναγνώστης νά ἀνατρέξει γιά νά βρεῖ περισσότερα στοιχεῖα.