ΣΤΙΣ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος ελληνισμός επικέντρωσαν το ενδιαφέρον της Ελληνικής Διπλωματικής Ιστορίας στα νεότερα χρόνια. Οι περισσότεροι μελετητές ασχολούνται με τις διπλωματικές σχέσεις, τα προβλήματα και τις διεθνείς εξελίξεις κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Η πρώιμη Ελληνική Διπλωματική Ιστορία, που εξετάζει την ίδρυση και στελέχωση του Υπουργείου Εξωτερικών, τη διαμόρφωση των διαφόρων υπηρεσιών, τη διεθνή αναγνώριση του ελληνικού κράτους, την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων σε διάφορα κράτη και τα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπισε η νεοσύστατη τότε Γραμματεία επί των Εξωτερικών Υποθέσεων, λίγο ή ελάχιστα έχει απασχολήσει τους ειδικούς επιστήμονες και ερευνητές. Το βιβλίο Στις απαρχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αναφέρεται σε μια σειρά θεμάτων της Διπλωματικής Ιστορίας της πρώτης περιόδου ίδρυσης και λειτουργίας του ελληνικού κράτους. Εισαγωγικά εξετάζεται η διαμόρφωση και εξέλιξη του προξενικού θεσμού στην Ανατολή, από την αρχαιότητα μέχρι τα χρόνια της ακμής του, στο πλαίσιο των διομολογήσεων, κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα. Η προξενική ήταν η σημαντικότερη διπλωματική εξουσία που γνώρισε ο ελληνικός χώρος μέχρι την Επανάσταση. Το κύρος, η θέση και οι εξουσίες των προξένων ήταν και φαίνονταν ιδιαίτερα σημαντικές και ισχυρές, καθώς οι τοπικές τουρκικές Αρχές δεν ήταν συνήθως σε θέση να τους επιβάλλουν οποιουσδήποτε περιορισμούς.