Ο Ίταλο Σβέβο (κατά κόσμον Έτορε Σμιτς, 1861-1928), ένας από τους πλέον μαιώδεις καπνιστές λογοτέχνες, είναι άξιος αναφοράς και μελέτης για τον παράξενο και εκκεντρικό τρόπο προσέγγισης του καπνίσματος και της γοητείας του τελευταίου τσιγάρου. Η εικόνα της υπόσχεσης του τελευταίου τσιγάρου και το «οριστικό» κόψιμο της κακής "συνήθειας" είναι μοναδικά, αφού ο καπνιστής, έχοντας κάνει όλων των ειδών τους όρκους, καταφεύγει ίσως στον πλέον πρωτότυπο:

Σήμερα

Κυριακή 21 Μαρτίου 1897, ώρα 12.00 ακριβώς

Ο Έτορε Σμιτς, αφού εξάντλησε όλα τα είδη όρκων, ορκίστηκε με ευλάβεια, πάνω στο καπάκι της λεκάνης της τουαλέτας, να μην καπνίσει πια ξανά. Αμήν!

Πόσο όμορφο είναι να καπνίζεις ένα τσιγάρο και να λες ότι είναι το τελευταίο, και να γεύεσαι, εκτός από τον καπνό, και «την αίσθηση της νίκης πάνω του και την ελπίδα ενός κοντινού μέλλοντος γεμάτου με δύναμη και υγεία!». Ο Σβέβο προβάλλει και απλοποιεί τη ζωή. Μας βοηθά να ζήσουμε, να καταλάβουμε. Μας λέει ότι όταν πιέζεσαι πολύ να λύσεις ένα πρόβλημα, αργότερα το πρόβλημα αυτό δεν θα είναι πια πρόβλημα. Θα υπάρχει όμως ένα άλλο. Εσύ καλείσαι να κοιτάξεις τη ζωή και να την αντιμετωπίσεις. Αλλά τι είναι η ζωή; "Η ζωή είναι αυθεντική", "Είναι μια ασθένεια της ύλης", "Το τσιγάρο λοιπόν δεν είναι ασθένεια, η ίδια η ζωή είναι".