ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΟΜΟΣ Α'

Ο Βάλτερ Κραντς (Walter Kranz, 23 Νοεμβρίου, 1884, Georgsmarienhütte – 18 Σεπτεμβρίου, 1960, Βόννη) ήταν ένας Γερμανός κλασικός φιλόλογος και ιστορικός της Φιλοσοφίας. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Βερολίνο από το 1903 έως το 1907, με καθηγητές τον Ούλριχ Βιλαμόβιτς, τον Χέρμαν Ντιλς και τον ΄Εντουαρντ Νόρντεν. Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1910, υπό την επίβλεψη του Ούλριχ Βιλαμόβιτς. Για κάποια χρόνια ήταν δάσκαλος στο Βερολίνο, στο πειραματικό σχολείο του Grunewald. Το 1932, έγινε επίτιμος καθηγητής κλασικών γλωσσών στο Πανεπιστήμιο του Χάλλε. Ανέλαβε την έκδοση του έργου Die Fragmente der Vorsokratiker (Οι Προσωκρατικοί - Οι μαρτυρίες και τα αποσπάσματα, στην ελληνική έκδοση) του Χέρμαν Ντιλς, από την 5η έκδοση και έπειτα. Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, βίωσε πολιτικά προβλήματα διοτι η σύζυγός του ήταν εβραία. Το 1937 του αφαιρέθηκε η άδεια διδασκαλίας και το 1943, αποδέχτηκε την πρόσκληση του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης, όπου δίδαξε έως το 1950. Από το 1950 έως το 1955 βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, ως επίτιμος καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας. Πέθανε το 1960.
Δες όλα τα βιβλία του