ΧΑΖΟΤΑΙΝΙΕΣ

"Χαζοταινίες: μικρή ωδή στην τζούλια ρόμπερτς" , ποιητικός μονόλογος του Νεκτάριου Λαμπρόπουλου Ένα ποιητικός μονόλογος για την απόδραση από την πραγματικότητα στην επικράτεια της κρίσης. Ένας καταιγιστικός στοχασμός πάνω στη μαζική κουλτούρα και τις ψυχολογικές της προεκτάσεις «Ακόμα κι αν δεν προτιμώ εκείνες τις ταινίες βήτα διαλογής με ζόμπι και αίμα ξέρω πως δίχως έρωτα ούτε κι αυτές δεν πιάνουν μία γι’ αυτό και τις γαρνίρουν με ολίγη από αγάπη και ερωτήματα στοχαστικά να τη φάω ή να μην την φάω σκέφτεται ο πρωταγωνιστής να την αφήσω να ζήσει στον καλό της κόσμο ή να την πάρω μαζί μου γιατί δεν μπορώ αλλιώς; Έτσι γαρνίρουν και τον καπιταλισμό αν το καλοσκεφτείς οι πλούσιοι»