ΑΔΕΛΦΙΑ ΕΝΩΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΑ

Τσακωνόμουν ωραία και καλά ένα κυριακάτικο βράδυ με τον αδερφό μου και όταν, επιτέλους, έπεσα για ύπνο μουτρωμένη, ανακάλυψα πως κάποιος σουλατσάριζε στο δωμάτιό μας, η πόρτα δεν άνοιγε, το φως δεν άναβε και ένα άγνωστο αγόρι μάς ανακοίνωσε στα σκοτεινά πως ήρθε για να γίνουμε αδέρφια και να μας πάρει μαζί του σε μυστικές πολιτείες! Εμένα και το βάσανό μου. Τον αδερφό μου τον Ηλία. Ανατρίχιασα στην ιδέα ενός ακόμη αδερφού που θα μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο σπέρνοντας την καταστροφή, αλλά η κατάσταση έμοιαζε με φάρσα σκηνοθετημένη από τους γονείς μας, γι’ αυτό και αποφασίσαμε να τον ακολουθήσουμε. Μόνο που δεν ήταν φάρσα. Ήταν η αρχή μιας περιπέτειας που έκρυβε απειλητικές νυχτερίδες που μασουλάνε γράμματα, σκοτεινά πηγάδια, μαγικές σφυρίχτρες, επικίνδυνα πλάσματα που τα λένε σαράκια, μυστικές πολιτείες και μια σειρά από ερωτήματα που ζητούσαν απαντήσεις: Πού γράφονται τα βιβλία; Πού φυλάσσονται; Πώς διατηρούνται στη μνήμη μας; Πού αρχίζει η Σελιδούπολη και πού τελειώνει η Μολυβοχώρα; Πώς να προστατεύσεις το αγαπημένο σου βιβλίο και ποια είναι η αξία του; Πώς να βρεις πάλι το δωμάτιό σου μέσα σ’ ένα σκοτεινό δάσος; Όταν δεν ξέρεις ακριβώς πού πηγαίνεις, πρέπει να συνεχίσεις ή να κάνεις πίσω; Αν στα καλά καθούμενα πρέπει να απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω, καλύτερα να κρατάς σφιχτά το χέρι του αδερφού σου!