Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1950

Ο Νίκος Δ. Βαρμάζης κατάγεται από τον Μοσχοπόταμο Πιερίας. Αποφοίτησε από το κλασικό τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με βαθμό άριστα και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ, στο οποίο αναγορεύτηκε και διδάκτωρ.
Υπηρέτησε στη μέση εκπαίδευση επί 38 συναπτά έτη (1961-1999). Εργάστηκε στο Aμερικανικό Kολέγιο Aρρένων Aνατόλια, στη Σκοτούσα Σερρών, στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ως σχολικός σύμβουλος φιλολόγων στους νομούς Xαλκιδικής και Θεσσαλονίκης. Από το 1999 ως το 2004 διετέλεσε επίκουρος καθηγητής του Tμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ με γνωστικό αντικείμενο τη διδακτική των αρχαίων ελληνικών.
Συγγραφικό έργο:
Α) Αυτοτελή βιβλία: 1. Η αρχαία ελληνική γλώσσα και γραμματεία ως πρόβλημα της νεοελληνικής εκπαίδευσης (1992), 2. Το Γυμνάσιο Κατερίνης, Συμβολή στην τοπική ιστορία μιας μακεδονικής πόλης (1996), (Σε συνεργασία με τις: Αικ. Δημητριάδη, Μαρ. Ευσταθίου, Μαρ. Σκαρλάτου) 3. Η Εποχή του Λίθου και του Χαλκού στον ελλαδικό χώρο (1993) και 4. Η κλασική εποχή, μια διδακτική προσέγγιση της Ιστορίας από τις πηγές (1996), 5. Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η ιστορία ενός υποδειγματικού ελληνικού σχολείου (1997), 6. Διδακτική των αρχαίων ελληνικών (1999), 7. Εκπαιδευτική μαρτυρία, 38 χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση (2002), 8. Δύσκολα χρόνια στην Πιερία (2002), 9. Δάσκαλοι και μαθητές (2010), 10. Εκπαιδευτικά και φιλολογικά μελετήματα (2010), 11. Τότε στην Κατερίνη… (2014), 12. H Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του 1950 (2015).
Β) Σε διάφορα φιλολογικά περιοδικά, συλλογικούς και τιμητικούς τόμους έχουν δημοσιευθεί περισσότερες από 30 φιλολογικές μελέτες του για την αρχαία και νέα ελληνική γλώσσα και γραμματεία, την Ιστορία και την ιστορία της εκπαίδευσης.
Δες όλα τα βιβλία του