1960-2015 ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ

Εντελώς σίγουρα. Τα τελευταία πενήντα πέντε χρόνια, από το 1960-2015, ήταν τα καλύτερα χρόνια που ζήσαμε ενταύθα, ως αυτόχθονες, ως εισαχθέντες ή μπαινοβγαίνοντες νομίμως ή όχι από Ασία, Αφρική, Ανατολική Ευρώπη ή Δυτικά Βαλκάνια, ως εργαζόμενοι, ως άνεργοι, ως ποδοσφαιρόφιλοι -εκτός ΑΕΚτζήδων και Βάζελων-, ως φορολογούμενοι ή φοροφυγάδες, ως δημοκράτες ή ψιλοφασίστες, ως έντιμοι ή λαμόγια, και όσοι τέλος πάντων αναπνεύσαμε ενθάδε τη ρύπανσή μας ή φάγαμε τα φυτοφάρμακά μας. Αμφιβάλλετε; Για γκουγκλάρετε παρακαλώ στα ηλεκτρονικά λήμματα και μετρήστε: Μεταξύ 1960-2015 μας έτυχαν τα απόνερα ενός Εμφυλίου, μια καραμπινάτη δικτατορία, μια πατενταρισμένη χρεοκοπία, τρεις υποτιμήσεις, δεκατέσσερα σεισμοί, τριάντα μία πλημμύρες, διακόσιες δέκα πυρκαγιές και εμπρησμοί, πέντε εντελώς άχρηστοι πρωθυπουργοί, πενήντα δευτεράντζες υπουργοί, δύο αρχιεπίσκοποι θουκυριεφυλακήν τωστοματίμου, μια μοναρχία της πεντάρας, δεκαπέντε αριστεροί αρχηγοί μειωμένης αντιλήψεως, δέκα δεξιοί ηγέτες για τα μπάζα, και ένας λαός σκάρτος με εκλάμψεις, μανιακός του ρουσφετιού και των επιδοτήσεων.