ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Η εντατικοποίηση της ιεραποστολικής δραστηριότητας και η εξάπλωση στην Εγγύς Ανατολή, υπήρξε σε μεγάλο βαθμό απόρροια της αντιμεταρρύθμισης και αποτελούσε μέρος ένός ευρύτερου σχεδίου, που συμπεριελάμβανε τις ορθόδοξες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων. Η παρούσα μελέτη εστιάζει στις ιεραποστολικές προσπάθειες των ρωμαιοκαθολικών ταγμάτων στον Πόντο. Με τη συστηματική μελέτη του πλουσίου αρχειακού υλικού καταβλήθηκε προσπάθεια να αναδειχθεί το συγκεκριμένο ζήτημα και να υπογραμμιστεί το διαχρονικό ενδιαφέρον του Βατικανού για τη συγκεκριμένη περιοχή. Πράγματι φαίνεται ότι η Τραπεζούντα ουδέποτε απομακρύνθηκε από το ευρύτερο ενδιαφέρον τηε ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, τόσο κατά την περίοδο της Αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών (1204-1461), όσο και κατά τους επόμενους αιώνες, αφού εκτός των άλλων, αποτελούσε τη χερσαία δίοδο προς τον Καύκασο και την Άπω Ανατολή.