GUIDA DEL MUSEO ARCEOLOGICO DI SALONICCO

Η Ιουλία Βοκοτοπούλου σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ το 1976. Από το 1965 μέχρι τον πρόωρο θάνατό της υπηρέτησε ως Επιμελήτρια και εν συνεχεία ως Έφορος Αρχαιοτήτων στα Ιωάννινα και στη Θεσσαλονίκη. Από το 1982 ήταν Διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Διενήργησε πολλές ανασκαφές στην Ήπειρο (κυρίως στη Βίτσα Ζαγορίου) και στην Κεντρική Μακεδονία (Νέα Μηχανιώνα, Σάνη, Μένση, Ποσείδι, Πολύχρονο, Νέα Ρόδα) και επόπτευσε την αναστήλωση πολλών μνημείων (στη Νικόπολη, στον Αμμότοπο Άρτας, στη Θεσσαλονίκη και στον Όλυνθο). Δημιούργησε τα αρχαιολογικά μουσεία Ιωαννίνων, Νικοπόλεως και Άρτας, και διοργάνωσε εκθέσεις στο Μουσείο Θεσσαλονίκης, όπως “Η Θεσσαλονίκη από τα προϊστορικά μέχρι τα χριστιανικά χρόνια”, καθώς και στο εξωτερικό -στην Αυστραλία, στον Καναδά, στην Ιταλία, στη Γαλλία, στη Δανία, στη Γερμανία και αλλού- με θέμα την αρχαία Μακεδονία. Συνέβαλε με το κύρος και τη μαχητικότητά της στη διάσωση του αρχαϊκού ναού της αρχαίας Αμβρακίας στο κέντρο της Άρτας και αρχαιολογικών χώρων στη Θεσσαλονίκη. Τα πολυάριθμα δημοσιεύματά της αναφέρονται κυρίως στην τέχνη, στην τοπογραφία και στις επιγραφές της Μακεδονίας και της Ηπείρου κατά την αρχαιότητα, καθώς και στην αρχαία μεταλλοτεχνία. Τα κυριότερα είναι: Οδηγός Μουσείου Ιωαννίνων (1973). Χαλκαί κορινθιουργείς προχοί. Συμβολή είς την μελέτην της αρχαίας ελληνικής χαλκουργίας (1975). Βίτσα. Τα νεκροταφεία μιας μολοσσικής κώμης (1986), Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών. Οι ταφικοί τύμβοι της Αινείας (1990). Ελληνική Τέχνη. Αρχαία αργυρά και χάλκινα έργα τέχνης.
Δες όλα τα βιβλία του