ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Το παρόν βιβλίο αφορά στην ανάδυση και εξέλιξη των των ελληνοτουρκικών κρίσεων και ειρηνευτικών διαδικαστών κατά τη περίοδο 1987-2000. Ένα από τα βασικά ερωτήματα που θέτει έιναι ο ρόλος του συστήματος της επιστήμης, των ΜΜΕ και της Κοινωνίας των Πολιτών σε θέματα ειρήνης και πολέμου, στην εποχή της παγκόσμιας κοιωνίας. Η απάντηση στην οποία καταλήγει είναι ριζοσπαστικά διαφορετική από την κυρίαρχη προσέγγιση: οι κρίσεις και οι ειρηνευτικές διαδικασίες δεν αφορούν καταστάσεις που δεν τις διαχειρίζεται μια μικρή ομάδα ιθυνόντων αλλά εμπλέκουν το σύνολο της κοινωνίας· διαφορετικά κοινωνικά συστήματα και τα υποσυστήματά τους - το σύστημα πολιτικής, της διπλωματίας, του στρατού, των ΜΜΕ, της οικονομίας, της επιστήμης, και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών - συμβάλουν στις αναδυόμενες τάξεις. Κρίσεις και ειρηνευτικές διαδικασίες δεν αποτελούν έκτακτες καταστάσεις, οι οποίες λαμβάνουν χώρα άπαξ και στη συνέχεια παύουν να υφίστανται. Αντίθετα, αποτελούν μέρος της πορείας της διαρκούς αυτο-αναπαραγωγής της σύγχρονης κοινωνίας. Γεννώνται σε δεδομένες χρονικές στιγμές, μέσα από υπάρχουσες δομές στην κοινωνία, προσδοκίες, προγράμματα δράσης και πρακτικές, οι οποίες κατευθύνουν τις επιλογές των ανωτέρω συστημάτων προς τη σύγκρουση ή την ειρήνη και τις ίδιες αυτές δομές ενισχύουν μετά την τέλεσή τους.