ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ

Η (μετά τα πρώτα νεανικά ποιήματα) ενασχόληση μου με την ποίηση είχε μιαν ευχάριστη συνέπεια· κατανόησα την πανούργα άποψη ((η τέχνη για την τέχνη". Και μια δυσάρεστη· οχυρώθηκα βολικά στη (ρομαντική) θέση του Κων. Τσάτσου: "Για την ποίηση καθ' αυτήν οι ακροατές δεν ενδιαφέρουν διόλου... ο ποιητής έχει για πελάτη του την ανθρωπότητα ολόκληρη και μόδα του είναι η αιωνιότητα... έχει την ελευθερία να αδιαφορεί για τον καιρό του, για όλους τους καιρούς... έχοντας αντίκρυ του μόνο τον ιδεατόν αναγνώστη...". Θα περιμένω, λοιπόν. Στις δημοτικές βιβλιοθήκες της χώρας και στα φύλλα των περιοδικών που με φιλοξένησαν. Χωρίς την απόγνωση του επείγοντος.