ΘΕΟΦΑΝΩ

Η Θεοφανώ, για την οποία την 15η Ιουνίου 1991 συμπληρώθηκαν χίλια χρόνια από τον θάνατό της (991), τώρα 1020 έτη από τότε, που άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 30 και ήμισυ ετών στο ανάκτορο Nimwegen κοντά στη Κολωνία και ετάφη στο μοναστήρι των Βενεδικτίνων μοναχών Pantaleon (= Παντελεήμων), υπήρξε η "σημαντικώτατη" Reichskaiserin του δυτικού μεσαίωνας - "διαμορφώτρια" της γερμανικής γλώσσας και "γέφυρα" μεταξύ των πολιτισμών της ανατολής και της δύσεως. άλλοτε 12ετής πριγκίπισσα έφυγε από το Βυζάντιο με την συνοδεία των Γερμανών απεσταλμένων του αυτοκράτορας Όθωνος Α' και των βυζαντινών αρχόντων για την μακρινή Ρώμη, όπου στις 14.4.972 στον Ιερό Ναό τον Αγίου Πέτρου, χοροστατούντος του Πάπα Ιωάννου ΙΓ', τέλεσε τον γάμο της με τον διάδοχο του γερμανικού θρόνου (Kronprinzen) Όθωνα τον Β΄·από του 972 Mitkaiserin (coimperatrix) η Θεοφανώ έγινε στα 23 της χρόνια χήρα λόγω αιφνίδιου θανάτου του συζύγου της στην Ρώμη (983) και συνάμα αντιβασίλισσα (Regentin) για λογαρισμό του ανήλικου γιου της Όθωνος του Γ΄. Από το 984 έως τα μέσα του 991 (15.6., χρόνο θανάτου της) όριζε αυτή αποκλειστικά την πολιτική του ισχυρότερου Ράϊχ της Ευρώπης, το οποίο απάλλαξε από τα ταραχώδη έτη των Σαρακηνών (982-984) και έθεσε τα θεμέλια για την αντίληψη του Όθωνος του Γ΄: καθιέρωση "ευρωπαϊκού συστήματος κρατών". Η "ισχυράς θελήσεως" ("Willensstarke") και "υψηλής μορφώσεως" ("Hochgebildete") πριγκίπισσα συντέλεσε με την παρουσία της στην άνθιση της Τέχνης και των Γραμμάτων στην υπό των Ottonen κατεχόμενη Ευρώπη του δύοντος αιώνος. Προς τιμήν της Επιτροπή από Γερμανούς ιστορικούς, αρχαιολόγους και φιλοσόφους αποφάσισε ήδη από του 1987 την σύνταξη τιμητικού τόμου κατά την 1000ή επέτειο από τον θάνατό της (991-1991), περιέχοντος επιλογή σπουδαίων εργασιών ειδικών επιστημόνων στα της εποχής της, με τις όποιες αποσαφηνίζεται και εκλεπτύνεται η "εικόνα" της Μεγάλης Αυτοκράτειρας. [...] (Από τον Πρόλογο του βιβλίου)