ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ

''Προσέχετε λοιπόν άπασαι αι παρθένοι να μην αγαπάτε τους χορούς, να μην αγαπάτε τα παιγνίδια, αλλ' ούτε τα τραγούδια, ότι αυτοί οι χοροί και τα παιγνίδια είναι η πομπή του Σατανά [...] Από αυτούς τους χορούς γεννώνται ορέξεις σατανικαί, επιθυμίαι ασελγείς και οφθαλμοπορνεία και άλλα πολλά σατανικά πάθη της αλόγου σαρκός [...] Η καθημερινή προσευχή είναι ένα κάστρο του σώματος, και δεν ημπορεί να έμβη ο κλέπτης. Είναι ένα σιδερένιον υποκάμισον, και δεν ημπορεί να έμβη κανένα βέλος του εχθρού μετά την προσευχήν". (ΑΡΓΥΡΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ, 1817) Αξιοποιώντας μαρτυρίες από τον θρησκευτικό και τον ιατρικό λόγο, καθώς και αναπαραστάσεις ταξιδιωτικών κειμένων και εθνογραφικού υλικού, το βιβλίο αυτό διερευνά όψεις της οικογένειας και της σεξουαλικότητας από τον 17ο έως τις αρχές του 19ου αιώνα. Στην περίοδο αυτή, αλλά και για πολλές δεκαετίες ακόμα, οι οικογενειακές σχέσεις και νοοτροπίες εξακολουθούν να υπακούουν στις προνεωτερικές πολιτισμικές διάρκειες της λαϊκής κουλτούρας και θρησκευτικότητας. Παράλληλα, η νεωτεριστική οπτική, η οποία κάνει την εμφάνισή της ιδίως στα ελληνικά έντυπα που εκδίδονται στην Ευρώπη λίγο πριν από την επίσημη ίδρυση του ελληνικού κράτους, μορφοποιεί ένα νεωτερικό ύφος στις ερωτικές σχέσεις και στο οικογενειακό κέλυφος. Αποτυπώνονται έτσι και προοικονομούνται ορισμένες από τις όψεις του επιστημονικού (δημογραφικού και ιατρικού), ηθικοπλαστικού και ταυτόχρονα πειθαρχικού και περιοριστικού πλαισίου της ελληνικής αστικής οικογένειας, στον προχωρημένο 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα.