ΤΟ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Οι θρησκείες που θεμελιώνονται σε κάποιο ιερό κείμενο, το οποίο θεωρείται πως αποτυπώνει τον λόγο του Θεού- είτε πρόκειται για την Τορά είτε για τα Ευαγγέλια είτε για το Κοράνι- συνήθως αντιμετωπίζονται ως ανορθολογικές και επικίνδυνες, καθώς βασίζονται σε «αλήθειες» ξεπερασμένες από την επιστήμη, αλλά και επειδή τρέφουν πρακτικές που πολλές φορές έρχονται σε σύγκρουση με τις αρχές μιας φιλελεύθερης ηθικής. Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου -καθηγητής Φιλοσοφίας και διαπρεπής μελετητής του Διαφωτισμού- αντιμετωπίζει το ζήτημα αυτό από μιαν άλλη σκοπιά. Μας καλεί να δούμε τις εξ αποκαλύψεως θρησκείες όχι ως δόγματα με επιστημονικές αξιώσεις ή ηθική αυθεντία ̇ τα εξ αποκαλύψεως κείμενα μας προσφέρουν αυτό ακριβώς που δεν μπορεί να μας δώσει καμία νατουραλιστική, επιστημονική αφήγηση: μια νοηματοδότηση του βίου. Σε αυτό έγκειται η αξία τους, και όχι στην επιστημονικότητα των αφηγήσεων ή στην καθολική εγκυρότητα των ηθικών τους επιταγών. Η αλήθεια και η πρόταση νοήματος του ιερού κειμένου αντιμετωπίζονται με σεβασμό, αλλά απορρίπτεται κάθε αξίωση αληθείας που έρχεται σε σύγκρουση με την επιστημονική γνώση και κάθε πρακτική επιταγή που έρχεται σε σύγκρουση με τον ανεξάρτητα κατανοημένο ηθικό νόμο.