Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ

«Κι αν ο Θεός έκανε λάθος μια μέρα στα όνειρα;» «Γιατί τον άνθρωπο τον βαραίνει η ύπαρξή του;» «Τι ακριβώς είναι τα όνειρα; Και γιατί είναι απαραίτητο να υπάρχουν; Οι σκέψεις, οι προσδοκίες, οι φόβοι;» Ενα λάθος στο τμήμα διανομής ονείρων, που αργεί να γίνει αντιληπτό, στέλνει μια σειρά από όνειρα σε λάθος παραλήπτη. Τα όνειρα που προορίζονταν για έναν νέο με έντονη φαντασία -στα όρια της ερωτομανίας- καταλήγουν να μπλέκουν πρόσωπα και σουρεαλιστικές καταστάσεις στον εγκέφαλο ενός τυφλού αρουραίου, δημιουργώντας έναν αδιέξοδο εφιάλτη. Ο άδοξος έρωτας του Λεόν προς την Κλάρα παρεμποδίζεται από την τοξικολογία και τις εκρήξεις της μανιοκαταθλιπτικής Νόρα. Τα παιδικά τραύματα του Λεόν και οι φοβίες της Κλάρας στοιχειώνουν την αμοιβαία μεταξύ τους έλξη, καθιστώντας αδύνατο να μεταμορφωθεί αυτή σε κάτι πιο ευχάριστο. Πρόσωπα-κλειδιά αναμοχλεύουν τα φύλλα αυτής της τράπουλας μ’ έναν τρόπο που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει ή έστω να προβλέψει. Μη γνωρίζοντας όμως πια τι είναι πραγματικό και τι όχι, η πλοκή ανάμεσα στα πρόσωπα και τα γεγονότα οδηγεί σε αναπόφευκτες καταστάσεις.