ΑΝΤΙΓΟΝΗ

[...] Η Αντιγόνη στην ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή σφραγίζει τον μύθο των Λαβδακιδών, δέκα και πλέον χρόνια πριν από τη διδασκαλία του Οιδίποδα Τυράννου (μεταξύ 429 και 425 π.Χ.) και κάπου εξήντα χρόνια, προτού ο Σοφοκλής ολοκληρώσει τη σύνταξη του Οιδίποδα επί Κολωνώ. Πρόκειται για εντυπωσιακή ανακολουθία μεταξύ μυθολογικού και παραστασιακού χρόνου, που ενισχύει την τραγική ειρωνεία του έργου: ενώ δηλαδή παραστασιακά η προκείμενη τραγωδία ανοίγει τον θηβαϊκό κύκλο των τριών σωζόμενων τραγωδιών του Σοφοκλή, μυθολογικά τον κλείνει και τον αποστάζει. Καταλύτης αυτής της απόσταξης αναδεικνύεται η Αντιγόνη, η οποία στο προκείμενο δράμα βιώνει και υπερασπίζεται στο έπακρο τη μοναξιά της, που παίρνει καθ' οδόν τη μορφή ανυποχώρητης αντίστασης, με τίμημα τον θάνατό της.