Στόχος του βιβλίου αυτού είναι να αντιμετωπίσει τον Όρκο του Ιπποκράτη όχι από ιστορική ή στενά νομική αλλά από βιοηθική πλευρά. Μέσα από αυτό ο συγγραφέας, τονίζοντας τη διαχρονικότητα του Όρκου, καθώς και καταδεικνύοντας με ποιον τρόπο σημερινά έντονου προβληματισμού από ηθική άποψη θέματα ιατρικής φύσεως αντιμετωπίζονται από τον Ιπποκράτεια ηθική, θεμελιώνει τη βασική θέση του ότι ο Όρκος του Ιπποκράτη αποτελεί την απαρχή της ιατρικής δεοντολογίας. Στο έργο, μετά τις Εισαγωγικές Παρατηρήσεις του συγγραφέα, αναλύεται το κείμενο του Όρκου του Ιπποκράτη και παρέχονται ιστορικά στοιχεία για τον Ιπποκράτη και τον Όρκο αυτού. Κατόπιν ο  συγγραφέας προβαίνει σε ανά τμήματα ανάλυση του κειμένου του Όρκου του Ιπποκράτη.  Στο επόμενο κεφάλαιο με τίτλο «Βιοηθικοί προβληματισμοί με γνώμονα τον Όρκο» σχολιάζεται ο νέος κώδικας ιατρικής δεοντολογίας (Ν 3418/2005) και παρατίθενται οι παρατηρήσεις του συγγραφέα στη γνώμη της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής αναφορικά με τη συναίνεση στη σχέση ιατρού – ασθενούς (παράθεση της γνώμης της Επιτροπής, παρατηρήσεις, σχολιασμός και προτάσεις στη γνώμη της αρχής). Στον επίλογο του έργου, ο συγγραφέας παραθέτει τα συμπεράσματά του επί της σχέσης της σύγχρονης ιατρικής πρακτικής με την Ιπποκράτεια Ηθική. Το έργο περιλαμβάνει Παράρτημα Νομοθεσίας (Ν 3418/2005 «Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας»), καθώς και ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία.