ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ,1912-1936

Η μονογραφία αυτή πραγματεύεται την ψήφιση του νέου Δημοτικού Νόμου από τη Β' Διπλή Αναθεωρητική Βουλή, της οποίας το κύριο έργο υπήρξε η αναθεώρηση των μη θεμελιωδών διατάξεων του Συντάγματος του 1864· διερευνά τις συνθήκες που οδήγησαν στη Δημοτική Μεταρρύθμιση, τους σκοπούς της και τον τρόπο με τον οποίο τελικά εφαρμόστηκε ο νέος Δημοτικός Νόμος κατά την πολυτάραχη βενιζελική περίοδο (1912 - 1936). Η ψήφιση του Συντάγματος του 1911 και του νέου Δημοτικού Νόμου αποτέλεσαν μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος μεταρρυθμίσεων, οι οποίες απέβλεπαν στο θεσμικό εκσυγχρονισμό της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας και στη δημιουργία ενός σύγχρονου αστικού κράτους. Σύμφωνα με την πολιτική και ιδεολογική άποψη του Βενιζελισμού πάνω στις οποίες βασίζονταν αυτές οι μεταρρυθμίσεις, μόνο εάν η Ελλάδα γινόταν ένα σύγχρονο κι επομένως ισχυρό αστικό κράτος θα ήταν έτοιμη να συμμαχήσει με τα άλλα βαλκανικά κράτη εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, προκειμένου να προσαρτήσει νέα εδάφη στην επικράτειά της και να πληρώσει το όραμα της Μεγάλης Ιδέας. (...)(Από την εισαγωγή του βιβλίου)