ΑΠΟΙΚΙΑΚΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η ανάλυση της συγκρότησης των παγκόσμιων αποικιακών αυτοκρατοριών από την εποχή της παντοκρατορίας των Ιβήρων έως την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Πιο συγκεκριμένα, αναλύονται οι λόγοι που οδήγησαν στην επέκταση των Ευρωπαίων στην υφήλιο κατά τους νεότερους χρόνους (15ος - 18ος αι.), η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου, ο περίπλους της Αφρικής και οι δρόμοι προς τις Ινδίες, που αποκάλυψαν νέες προοπτικές για τις ευρωπαϊκές οικονομίες. Παρουσιάζονται, επίσης, ο εκχριστιανισμός και εξευρωπαϊσμός των "πρωτόγονων" κοινωνιών, η καταστροφή των προκολομβιανών πολιτισμών, το δουλεμπόριο και η νέα κοινωνική οργάνωση του αποικιακού χώρου, αλλά και η εξέλιξη των διεθνών σχέσεων και των συσχετισμών δυνάμεων στην ίδια την Ευρώπη, η σταδιακή μεταφορά του κέντρου βάρους της οικονομικής δραστηριότητας της ηπείρου από τη Μεσόγειο στον Βόρειο Ατλαντικό, καθώς και ο ρόλος της εξάπλωσης των εταιρικών εμπορικών δικτύων στο πλαίσιο ενός παγκόσμιου προκαπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος. Ο νέος ιμπεριαλισμός και η νέα αποικιοκρατία του 19ου αι., η δημιουργία νέων αγορών, η επιθυμία των αυτοκρατοριών να διατυπώσουν και να υπογραμμίσουν την ισχύ τους μέσα από ένα πλέγμα ανταγωνισμού για μια παγκόσμια ή περιφερειακή επικράτηση, καθώς και έννοιες όπως η καπιταλιστική ανάπτυξη, η μονοπωλιακή οικονομία και το παγκοσμιοποιημένο εμπόριο είναι ζητήματα που απασχολούν επίσης τον συγγραφέα. Τέλος, η απο-αποικιοποίηση, έννοια εν πολλοίς αμφισβητήσιμη ειδικά από τους μελετητές των μετα-αποικιακών κοινωνιών, τίθεται υπό εξέταση. Πρόκειται για την ανάλυση των παραγόντων εκείνων και των ιστορικών εξελίξεων, που οδήγησαν στην ανάδειξη των εθνικοαπελεθερωτικών αντιαποικιακών κινημάτων και στην κατάρρευση του κλασικού αποικιακού μοντέλου από το τέλος του Μεγάλου Πολέμου ως τα τέλη της δεκαετίας του 1960.