Το Twitter είναι μέσο προκλητικό.

Πάντα ανοικτό. Διαθέσιμο. Σε εσένα, αλλά και σε όλους. Προσφέρει την ευκαιρία της πρόκλησης την ίδια στιγμή που παρέχει και την παγίδα της.

Όσοι “tweet-άρουμε” πολιτική και πολιτικά έχουμε έρθει αντιμέτωποι και με “επιβραβεύσεις” και με “επιτιμήσεις”. Αντιμέτωποι και με τα λάθη μας, με τον παρορμητισμό και τη βιασύνη μας.

Η ψηφιακή “δημόσια σφαίρα” μπορεί να αναδείξει έναν πολιτικό. Μπορεί, όμως, και να τον τραυματίσει. Ενίοτε θανάσιμα.

Ένα tweet φαινομενικά συνοδεύεται από ευκολία.

Η πολιτική, όμως, οφείλει να μην είναι παρορμητική και επιφανειακή. Η επιλογή της “ανάρτησης” οφείλει να είναι βασανιστική.

Τα tweets που έχουν επιλεγεί εδώ γράφτηκαν με οδηγό αυτές τις σκέψεις.

Κάθε ένα από αυτά είναι μια σφραγίδα. Στον κωδικοποιημένο του λόγο αποτυπώνεται επιγραμματικά η πολιτική μου φιλοσοφία. Η αντίληψή μου για τη Δημοκρατία. Τις προϋποθέσεις της συνύπαρξης. Την πορεία της χώρας. Τις εξωτερικές της σχέσεις. Τη θέση της στον κόσμο. Τη σχέση της με τη σύγχρονη ιστορία.

Είμαστε ο λόγος μας.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είμαστε και τα tweets μας.