Μια έννοια δοκιμάζεται, «αναπαλαίωση». Καλλιέργεια αντιθέσεων. Διαχείριση και κολακεία μύθων. Τελικά κανείς δεν ξέφυγε απ’ τον λαβύρινθο. Η προσμονή του Αιγέα είναι το μόνο χρέος του ορίζοντα ενώπιον.
Τα δρομολόγια καταρρίπτονται στο Ικάριο πέλαγος αενάως. Κι ύστερα ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κηφισός, καταβυθίστηκαν ερπετά. Η πόλη επαργυρώνει το ουδέτερο• αποχρωματίζει την αιμορραγία της. Μινώταυρος πατάει την επανάληψη.
Ο ρυθμός των αιφνιδιασμών δεν είναι παρά υποδιαίρεση του χρόνου. Αντιλαμβάνεσαι με την αφή την αστάθεια. Οι αμφιβολίες παράγουν ελπίδα, όπως η ομίχλη ταξιδεύει τα δέντρα. Μια συμπτωματική κίνηση ανέμου.
Αλλά και ο λόγος μου έχει ξεπέσει. Τοξικές λέξεις θολώνουν φως, νερά, αλώνια. Όλο και πιο βαθιά ξεφυλλίζοντας βίβλο ασφάλτου.