ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΑΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΧΩΜΑ

Όταν ένα υπερβολικά φορτωµένο µε πρόσφυγες σκάφος αναποδογυρίζει, ένας άνδρας πέφτει στη θάλασσα µαζί µε άλλους. Στον πανικό που ακολουθεί, σώζει µια ζωή και καταδικάζει µια άλλη. Ο άνδρας και το αγόρι που έσωσε –ο µόνος µάρτυρας του εγκλήµατος που προηγήθηκε– φτάνουν τελικά σε ένα µικρό νησί της Μεσο-γείου. Εκεί, τους προσφέρει προσωρινό καταφύγιο ο καταχρεωµένος ιδιοκτήτης ενός περιοδεύοντος τσίρκου. Tοπολυτιµότερο περιουσιακό του στοιχείο είναι ένας ελέφαντας που τον φροντίζει µε τρυφερότητα η γυναίκα του, παρότι πενθεί τη δεκάχρονη κόρη τους. Καθώς οι δυο πρόσφυγες περιµένουν να τους παραλάβει ένα πλοίο που η άφιξή του διαρκώς αναβάλλεται, ο άνδρας θα γοητευτεί από τη σύζυγο του ευεργέτη τους. Και ο ελέφαντας, εκτοπισµένος κι αυτός, θα γίνει, συµβολικά και στην πράξη, καταλύτης για τις τραγικές παρεξηγήσεις που θα δηµιουργηθούν. Στα χέρια του Καρνέζη η εξερεύνηση του ηθικού και συναισθηµατικού κόστους που πρέπει να πληρώσουν όσοι αφήνουν την πατρίδα τους για να βρουν ειρήνη και ασφάλεια µετατρέπεται σε µια διαχρονική αφήγηση σχετικά µε τους ανθρώπινους δεσµούς και την έλλειψη προσανατολισµού, την προσδοκία και την αµφισβήτηση του ίδιου µας του εαυτού. «Διερευνώντας την αµαρτία, την ενοχή και την εξιλέωση, αυτό το εκθαµβωτικό µυθιστόρηµα για τις εκτοπισµένες ζωές διαθέτει τη λακωνικότητα, την ηθική πολυπλοκότητα και την ειρωνική δύναµη των σπουδαίων µυθιστορηµάτων. Η καταστροφή βρίσκεται στον σπόρο κάθε φράσης – και όµως, ο τόνος είναι ουδέτερος, αποστασιοποιηµένος, και η σκοτεινή αφήγηση είναι µαγική».