Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Πρόσωπα και γεγονότα άλλοτε καταλαμβάνουν κεντρική θέση στους ιστορικούς απολογισμούς και άλλοτε εκτοπίζονται, παραγκωνίζονται ή απλώς αλλάζει ο ρόλος τους. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι ιστορικές λεπτομέρειες εμφανίζονται ίδιες σε όλες τις αφηγήσεις, αλλά διαφέρει η ερμηνεία τους. Όταν δεν αναζητούνται οι πραγματικές αιτίες των ιστορικών φαινομένων και προτάσσονται ευκαιριακά δικαιολογίες, δεν πλήττεται μόνο το κύρος της ιστορικής ανάλυσης. Όταν αλλοιώνουμε ή αποφεύγουμε να αναλύσουμε στοιχεία του εθνικού παρελθόντος, δύσκολα θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε τα αίτια και τις επιπτώσεις των ιστορικών γεγονότων και ακόμα πιο δύσκολα θα καταλάβουμε πώς έγινε η μετάβαση σε μεταγενέστερη κατάσταση. Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και η ιστορία βασίζεται σε αυτές. Δε μιλάμε για μια ιστορία γεμάτη παύσεις. Μιλάμε για τη σιωπή που σπάει ένας θόρυβος εκκωφαντικός αλλά … ακατανόητος. Δε θα φτάσουμε ποτέ να απαντήσουμε το γιατί, αφού προσπαθούμε να ξεχάσουμε «ποιοι», «πότε», «πού» και «πώς ακριβώς». Με το φόβο που προκαλούν ενδεχόμενες αποκαλύψεις της ιστορικής έρευνας και κρίνοντας πως τα παιδιά θα επηρεαστούν αρνητικά συντελούμε σε μια δαιμονοποίηση αόριστων σκιών και την αγιοποίηση ανώνυμων ηρώων.