ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΚΗ ΝΕΚΡΟΜΑΝΤΕΙΑ

Η νεκρομαντεία, κατά μίαν απλουστευμένη αντίληψη, ήταν μια απάντηση στο ερώτημα των πρωτόγονων λαών με τη λατρεία των προγόνων: Πού πηγαίνουν οι πεθαμένοι πρόγονοι; Η υπόθεση για τους αρχαίους Έλληνες από τους ορφικούς ίσαμε πριν από τον Πλάτωνα ήταν: "στον κάτω κόσμο". Πώς μαθαίνουμε γι αυτόν τον κόσμο; Μα ασφαλώς μιλώντας με τους νεκρούς. Το βιβλίο αυτό ξεκινάει την ιστορία της νεκρομαντείας με την ιστόρηση της πρώτης γνωστής νεκρομαντικής επίκλησης στη λογοτεχνία του Δυτικού κόσμου: εκείνης του Οδυσσέα, με τη βοήθεια της Κίρκης, στην Οδύσσεια. Εκεί, κάπου δώθε απ τον Ωκεανό (το μέρος δεν ονομάζεται), "μεταξύ ζωής και θανάτου" ο ομηρικός ήρωας συναντιέται με τον Τειρεσία, το φημισμένο προφήτη του αρχαίου κόσμου. Έτσι ξεκινάει μια παράδοση που έδωσε τα "τέσσερα μεγάλα" νεκρομαντεία, αρκετά δευτερεύοντα ή ηρωομαντεία, ως και πλανόδιους νεκρομάντεις. [...]