ΑΝΑΣΤΡΟΦΑ

Πηγή έμπνευσης για τον Μισέλ Ουελλμπέκ αλλά και για τον «ποιητή της πανκ» Ρίτσαρντ Χελ, το "Ανάστροφα" του Ζορίς-Καρλ Ουισμάνς είναι ένα κορυφαίο δείγμα της «λογοτεχνίας της Παρακμής», «ένα ταξίδι μέσα από τη μνήμη, μέσα από την ανάμνηση, μέσα από τη φαντασία και τη φαντασίωση, μέσα από τη σκηνογραφία ενός αισθητικού χώρου», όπως σημειώνει ο Νίκος Μπακουνάκης στο επίμετρο «Ξαναδιαβάζουμε τον Ουισμάνς, ίσως όχι για να φτιάξουμε έναν αισθητικό κόσμο, όπως το πανκ της δεκαετίας του 1970, αλλά για να αναμετρηθούμε με την παρακμή, τους νέους φόβους μας, την άμβλυνση ή και το ξέφτισμα των δημοκρατικών αξιών και της κληρονομιάς του Διαφωτισμού, με τη βασανιστική καταπίεση της πολιτικής ορθότητας, με όλα τα post- της εποχής, ιδιαίτερα το post-democracy ή το post-secularism». Αλλά και για να απολαύσουμε μια εκπληκτική πρόζα που οδηγεί τον αναγνώστη «σε μια κατάσταση εκστατικού μετεωρισμού».