Η γλώσσα είναι ένας ουσιαστικός όρος της ανθρώπινης γνώσης, η διαδικασία μέσω της οποίας η εμπειρία γίνεται γνώση. O άνθρωπος δεν μαθαίνει απλώς τη γλώσσα ως ένα είδος μάθησης, αλλά μέσω αυτής διαμορφώνει την ταυτότητά του, τις αντιλήψεις του για τις κοινωνικές διαδικασίες, τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τις γνώσεις του. Η αναγνώριση της σημασίας της γλώσσας και του διαμεσολαβητικού της ρόλου στη γνωστική ανάπτυξη αποτελεί την κοινή συνισταμένη που συνδέει τα άρθρα του παρόντος τόμου, τα οποία υπογράφουν σημαντικοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και ειδικοί. Ορισμένα κείμενα αναφέρονται σε ζητήματα διδασκαλίας της γλώσσας, μητρικής ή ξένης/δεύτερης. Κάποια άλλα εξετάζουν τις διαταραχές και τους νευροφυσιολογικούς μηχανισμούς της γλωσσικής ανάπτυξης. Μερικά επικεντρώνονται σε θέματα κατανόησης και νοηματοδότησης του γραπτού λόγου, ενώ τέλος κάποια αναλύουν ειδικότερα θέματα σχετικά με τη γλώσσα.

Ο τόμος αυτός αφιερώνεται στον καθηγητή Mιχάλη Βάμβουκα, το δάσκαλο και ερευνητή που υπηρέτησε για περισσότερα από 25 χρόνια με πάθος και εντιμότητα την επιστήμη, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εκπαίδευση των μελλοντικών παιδαγωγών και στην επιμόρφωση και μετεκπαίδευση των εν ενεργεία εκπαιδευτικών στη μεθοδολογία της έρευνας και στη διδασκαλία της γλώσσας. Το βιβλίο αυτό αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον ίδιο και στο έργο του.
Γιάννης Σπαντιδάκης & Ελένη Μιχαηλίδη