ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΔΥΟ

Διαβάζω, θυμάμαι, πρωταγωνιστώ. Μια Αννα που υπήρξε, που πόνεσε, που έκλαψε, που σκέφτηκε να πεθάνει, μια γνωστή και τόσο απόμακρη Αννα. Λεω να δώσω το ημερολόγιο μου στον Αλέξη να το διαβάσει, να με γνωρίσει. Και τότε όλα θα γίνουν παρελθόν, θα προκαλέσουν το γέλιο και όχι δάκρυα...τέρμα τα δάκρυα, τέρμα οι πανελλαδικές. Τώρα ο έρωτας, το πρωινό ξύπνημα σε ώρες φυσιολογικές, τώρα η οινολογία. Ξημέρωσε, θα πέσω όπως είμαι, ντυμένη στο κρεβάτι, θέλω να κοιμηθώ, ώρες πολλές, δεν έχει διάβασμα σήμερα. Καλημέρα.