ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Ο Υπόγειος κόσμος (1988), το τελευταίο μυθιστόρημα του ΝτεΛίλλο, θεωρήθηκε ομόφωνα από την κριτική ως το σπουδαιότερο μέχρι τώρα έργο του. Ολα τα μοτίβα των προηγούμενων μυθιστορημάτων του (η τεχνολογία, η μαζική κουλτούρα και η απεγνωσμένη αναζήτηση νοήματος στον ορίζοντα της πυρηνικής απειλής) συναιρούνται και κορυφώνονται στον Υπόγειο κόσμο, ώστε να συγκροτήσουν ένα αληθινό έπος, το έπος της αμερικανικής ιστορίας του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα. Η δράση ξεκινάει στη Νέα Υόρκη τον Οκτώβριο του 1951 με έναν περίφημο αγώνα μπέιζμπολ, ο οποίος συμπίπτει με την πρώτη πυρηνική δοκιμή στη Σοβιετική Ενωση. Οσο προχωράει η αφήγηση, στην οποία πραγματικά πρόσωπα, όπως ο Φρανκ Σινάτρα και ο Εντγκαρ Χούβερ, αναμειγνύονται αριστοτεχνικά με τους μυθιστορηματικούς ήρωες, τόσο ο αναγνώστης οδηγείται από τη γυαλιστερή επιφάνεια στο κρυμμένο βάθος, στον υπόγειο κόσμο της Νέας Υόρκης και της αμερικανικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που φαίνεται καθαρότερα στο φως όχι αυτών που δημιουργεί και παράγει αλλά αυτών που απορρίπτει και αποβάλλει.