ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Ο Αριστοτέλης αποκαθιστά τις επιστημονικές αξιώσεις της προσωκρατικής φιλοσοφίας και ιδρύει τους περισσότερους από τους μαθησιακούς κλάδους που ισχύουν ακόμη για μας. Η μελέτη των Κρυμπελλιέ και Πελλεγκρέν μελετά όλο το έργο του Αριστοτέλη από τη σκοπιά αυτή, τη σκοπιά των επιστημών, της επιστημολογίας και της μεθοδολογίας. Σε αντίθεση με τον Πλάτωνα, ο Αριστοτέλης αποδέχεται την ακατάσχετη πολλαπλότητα της πραγματικότητας και φιλοδοξεί να ιδρύσει τόσες επιστήμες όσες και τα επιμέρους αντικείμενα που αναγνωρίζει σε αυτήν. Παραμένει ωστόσο πλατωνικός: μπορεί η γνώση να μην είναι μονοσήμαντη, αλλά προϋποθέτει τη σταθερότητα της μορφής. Η συνύπαρξη αυτών των δύο θεωρητικών στάσεων απέναντι στο αντικείμενο της γνώσης είναι το κατευθυντήριο νήμα ετούτης της μελέτης που επιχειρεί να σκιαγραφήσει έναν «γεωγραφικό χάρτη της γνώσης» στον Αριστοτέλη.