Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Οφείλω μύριες ευχαριστίες και βαθειά ευγνωμοσύνη στην Πάναγνη Θεοτόκο, τη Μητέρα του Θεού μας και Μητέρα όλων των χριστιανών, γιατί με αξίωσε να αγγίξω και να μεταφέρω στη σημερινή γλώσσα τους δύο προσφιλέστατους ύμνους της, τον Μικρό και τον Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα. Αυτοί οι δύο Παρακλητικοί Κανόνες είναι παλαιότατοι. Ο Μικρός είναι πιο παλιός και πιθανολογείται ότι γράφτηκε τον 9ο αιώνα από κάποιον μοναχό, που ονομαζόταν Θεοστήρικτος ή Θεοφάνης (με το κοσμικό του όνομα)· ο Μέγας Παρακλητικός είναι ποίημα του αυτοκράτορα της Νικαίας Θεοδώρου Β' του Λάσκαρη και γράφτηκε τον 13ο αιώνα. Οι δύο Κανόνες ψάλλονται στις εκκλησίες μας κατά την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου εναλλάξ, αλλά ο Μικρός διαβάζεται και σε κάθε στιγμή δυσκολίας και θλίψης "προς ίασιν ψυχών και σωμάτων". Σ' αυτούς τους Παρακλητικούς Κανόνες εξαίρεται η κεντρική και κυρίαρχη θέση της Παναγίας στη ζωή της Εκκλησίας. Η Παναγία δέχεται ύμνους για το συνταρακτικό και θαυμαστό γεγονός του Ευαγγελισμού και της Ενανθρώπισης του Κυρίου, που αξιώθηκε αυτή η ταπεινή δούλη του Θεού από τη Ναζαρέτ. Οι χριστιανοί θεωρούν την Παναγία, ως δική τους στοργική μητέρα, η οποία τους προφυλάσσει από τις δόλιες επιθέσεις του πονηρού, τους θεραπεύει από κάθε ψυχική και σωματική νόσο, αυτή που τους παρηγορεί στον πόνο και τους σώζει από τις αμαρτίες με τη συνεχή μεσιτεία της προς τον Κύριο. Με αυτό το ελάχιστο πόνημά μου εύχομαι και ελπίζω να βοηθήσω στην καλύτερη κατανόηση αυτών των υπέροχων ύμνων. Ελένη Δάκη-Καλαμαρά, Φιλόλογος (Από τον πρόλογο του βιβλίου)