ΝΕΟΧΑΛΚΗΔΟΝΙΣΜΟΣ

Η ιστορία αποδεικνύει συνεχώς πως στην έρευνα, όπως και στην ζωή εν γένει, υπάρχει και αξίζει ένας διαρκής αγώνας για την ανάδειξη της αλήθειας. Έχουμε τη γνώμη ότι η διατριβή του S. Helmer, η οποία χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα μελέτη ως σημαντικό βοήθημα, υπήρξε εν τέλει και το αντικείμενο κριτικής μιας θεώρησης για την ανατροπή της λανθασμένης νοηματοδότησης του νεοχαλκηδονισμού, εφόσον αυτό το βοήθημα, έχοντας ως βάση του μία καθιερωμένη θεώρηση, επηρέασε με μονομέρεια την κατανόηση και την ερμηνεία του όρου "νεοχαλκηδονισμός". Ουσιαστικά από κει και πέρα ο όρος αυτός ορίσθηκε, θα λέγαμε, τις τελευταίες δεκαετίες ως σύμβολο φιλομονοφυσιτικής Χριστολογίας και σχετίστηκε εσφαλμένα με την κατανόηση της ορθόδοξης θεολογίας ως μονοφυσιτίζουσας. Πιστεύουμε ότι η προκατάληψη που επικράτησε στην κατανόηση του όρου «νεοχαλκηδονισμός» βρίσκει στη δική μας εργασία ένα σοβαρό κριτήριο αναίρεσής της στο πλαίσιο της ανάδειξης της δογματικής αλήθειας από την κοινή εκκλησιαστική παράδοση. Γι’ αυτό και επιλέξαμε σε συστηματικό πλαίσιο έρευνας σημαντικά στοιχεία εξέτασης ανατολικών και δυτικών θεολογικών παραδειγμάτων και τα παρουσιάσαμε με σαφήνεια στις μεταξύ τους σχέσεις. Επίσης δεν αναφερθήκαμε τυχαία στην ήδη υπάρχουσα ορθή κατεύθυνση, με την οποία προσέγγισαν και ιστορικοδογματολόγοι της Δύσης την κατανόηση του νεοχαλκηδόνιου κινήματος από τη στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο όρος αυτός ως σήμερα. Πιστεύουμε ότι καταφέραμε με την εργασία μας να κάνουμε σαφές στον αναγνώστη μας κάτι που για μας, εξαιτίας της σύγχυσης με την οποία μορφοποιήθηκε ο όρος στην πορεία του, υπήρξε για καιρό σχεδόν καθημερινή μας ενασχόληση.