Τι θα μπορούσε να συμβεί όταν απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, μεγαλειώδεις μέσα στην ανθρώπινη φύση τους, βρίσκονται άθελά τους μπλεγμένοι στα δίχτυα μιας εξαιρετικά επικίνδυνης συνωμοσίας που απειλεί να εξαλείψει καθετί καλό και αγαθό, κάνοντας τους πάντες υποχείρια ενός αρχομανούς, ιδιοφυούς επιστήμονα;
Πώς θα μπορέσει μια αγάπη να γεννηθεί και να ανθίσει σ' έναν κλοιό βίας και θανάτου; Η ελπίδα και η πίστη στην καλοσύνη της ανθρώπινης ψυχής νικούν εμπόδια ανυπέρβλητα. Κι αν το τέλος δεν είναι παραμυθένιο, η ίδια η ζωή είναι ένα θαύμα, ένα όνειρο...

Μια κρύα νύχτα του χειμώνα, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, μια γυναίκα μόνη κι αβοήθητη φέρνει στον κόσμο δυο παιδιά. Πεθαίνει. Τα παιδιά χάνονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Όμως, τριάντα τρία χρόνια μετά... Παράξενο παιχνίδι η ζωή - χωρίζει ανθρώπους που θα 'πρεπε να 'ναι παντοτινά μαζί, ενώνει αυτούς που ποτέ δεν θα 'πρεπε να έρθουν κοντά. Κι όταν φτάνει η ώρα που στον κόσμο βασιλεύει η παράνοια κι όλα γύρω φαίνονται να καταρρέουν, τότε μια τέτοια αγάπη, έστω κι απαγορευμένη από τον νόμο του Θεού και τη δικαιοσύνη των ανθρώπων, έστω κι αν είναι μονόδρομος προς τον γκρεμό και την ολοκληρωτική καταστροφή, είναι ταυτόχρονα ο μόνος δρόμος για την ανάσταση και τη ζωή...

[Το βιβλίο είναι επανέκδοση του μυθιστορήματος Πες πως ήταν όνειρο, Λιβάνης 2003.]