Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΟ ΘΕΜΑ

Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται να διερευνηθεί η "Δημόσια Ιστορία" και, ειδικότερα, η "ψηφιακή Ιστορία" του πιο επίμαχου και τραυματικού γεγονότος που σημάδεψε την Ιστορία του 20ού αιώνα, του Ολοκαυτώματος. Χάρη στην αποφασιστική εξάπλωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, διαπιστώθηκε πως οι "θεωρίες συνωμοσίας" κατακλύζουν το διαδίκτυο κατασκευάζοντας νέους μύθους με αντισημιτικό πρόσημο, Η σύγχρονη "συνωμοσιολογία", με την επίκληση των "Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών", συγκροτείται μέσω του λόγου των χρηστών του διαδικτύου, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους κατασκευάζουν στο πρόσωπο του Εβραίου έναν "δαιμονικό" και "απόλυτο εχθρό" που φέρει τόσο τα χαρακτηριστικά των παλαιών θρησκευτικών αντισημιτικών αφηγήσεων, όσο και τις κατηγορίες του σύγχρονου αντιεβραϊκού λόγου. Είναι ευδιάκριτο πως η οικονομικοκοινωνική κρίση ωθεί πολλούς χρήστες στη φαντασιακή μετάθεση των προβλημάτων στους Εβραίους, οι οποίοι λειτουργούν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Η έλλειψη ανοχής στην ετερότητα μετασχηματίζεται σε αρκετές περιπτώσεις σε απροκάλυπτη εχθρότητα, ξενοφοβία, ρατσισμό και εθνικισμό. Ο "νέος" αντισημιτισμός είναι μία πραγματικότητα και πηγάζει "από τα κάτω", δηλαδή από την ίδια την κοινωνία και όχι αποκλειστικά από τις νεοναζιστικές οργανώσεις και ορισμένους κύκλους της διανόησης. Πέρα, όμως, από τους ειδικότερους τρόπους και τις μορφές προσέγγισης της τραυματικής μνήμης, η παρούσα μελέτη έρχεται να αναδείξει τον σύγχρονο αντισημιτισμό της ελληνικής κοινωνίας. Δίπλα στα παλαιά στερεότυπα, τις δεισιδαιμονίες και τις προκαταλήψεις για τον Εβραίο προστίθεται πλέον και μία νέα μορφή εβραιόφοβου λόγου, ο αντισιωνισμός, που σχετίζεται με την ίδια την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ.