Άλλωστε η ύπαρξή μας δεν στηρίζεται στις υπάρξεις των πεθαμένων; Ο θάνατος είναι η μόνη αθάνατη ύπαρξη που διαχέεται μ' έναν ανεπαίσθητο τρόπο σ' όλο το φάσμα της ζωής. Κι ενώ είναι πανταχού παρών, οι υπάρξεις που αποτελούν τη ζωή δεν τον αντιλαμβάνονται ή κάνουν πως δεν τον αντιλαμβάνονται. Και αυτός επιτελεί, ανενόχλητος και ανεμπόδιστος, τη διαδικασία χώνεψης της ζωής.

Κοντολογίς, γεννήθηκα με μια αφύσικη κλίση προς το θάνατο κι ένα περίεργο ενδιαφέρον για το υπερβατικό.