ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΟ ΝΤΕΣΑΜΠΩ

Και με παράτησε στη νύχτα, στην απόμερη σοφίτα και στην απέραντη θλίψη του σκοτεινού τόπου. Εγώ όμως ήλπιζα ακόμη ότι θα μπορούσα να έχω τα πάντα: και τη θερμή και αληθινή σαν καταφύγιο -αλλά κι ανυπόφορη καμιά φορά λόγω της σκληρής αλήθειας- ζωή, και το χρόνο επίσης που χρειάζεται για να συλλάβω τον αντίπαλό της στο βάθος της ψυχής. Η σημαντικότερη γαλλοκαναδή συγγραφέας γράφει με ευαισθησία και ιδιαίτερο καυστικό χιούμορ, αποτυπώνοντας τη σιγαλή μουσική του ανέσπερου βορρά… Ένας πραγματικά ανεξερεύνητος θησαυρός για πρώτη φορά στην Ελλάδα.