ΨΙΘΥΡΟΙ ΕΡΑΣΤΩΝ

Πόσο ασφαλές είναι το διαδίκτυο, ειδικά όταν πρόκειται για γνωριμίες αγνώστων, που δεν υπήρχε πιθανότητα ούτε μία στο εκατομμύριο να συναντηθούν μέσα στο κοινωνικό τους περιβάλλον; Πόσα μπορεί να κρύβουν για την προσωπική τους ζωή άτομα που ποτέ δε συναντήθηκαν και, όταν αποφασίσουν να γνωριστούν, τι προοπτική μπορεί να έχει μια τέτοια γνωριμία; Ο άνθρωπος διψάει να αγαπήσει και να αγαπηθεί, αλλά πόσο μπορεί μια σχέση να κρατήσει, όταν στηρίζεται σε αναλήθειες που κάποια στιγμή αποκαλύπτονται; Όσο προχωράει η ηλεκτρονική εποχή και οι άνθρωποι παύουν να επικοινωνούν ουσιαστικά μεταξύ τους –γεγονός που οδηγεί στην αναδίπλωση στον εαυτό τους και βαθαίνει η αίσθηση της μοναξιάς τους–, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες οι γνωριμίες να αναζητούνται έξω από τον περίγυρό τους. Οι ψυχικές ανάγκες, ωστόσο, του ανθρώπου σε όλες τις εποχές είναι οι ίδιες, απλώς τα μέσα και οι δυνατότητες διαφέρουν. Δεν μπορούμε, επομένως, να απορρίψουμε την τεχνολογία και τις αλλαγές που φέρνει στη ζωή μας και για αυτό πρέπει να μάθουμε να τις διαχειριζόμαστε. Στη θέση του Μιχαήλ και της Ελένης, θα μπορούσε να βρεθεί ο καθένας μας. Το κείμενο είναι ρεαλιστικό με άκρως νατουραλιστικά στοιχεία. Διαβάζεται με κομμένη την ανάσα.